Kanda-myōjin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanda-myōjin
(Kanda-jinja)
神田明神 (神田神社)
Ilustracja
Zuishin-mon
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Typ budynku

chram

Rozpoczęcie budowy

730

Ważniejsze przebudowy

1603, 1616, 1934

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kanda-myōjin(Kanda-jinja)”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kanda-myōjin(Kanda-jinja)”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kanda-myōjin(Kanda-jinja)”
Ziemia35°42′07″N 139°46′04″E/35,701944 139,767778
Strona internetowa

Kanda-myōjin (jap. 神田明神 nazwa zwyczajowa, tradycyjna), Kanda-jinja (jap. 神田神社 nazwa formalna)chram[a] shintō w tokijskiej dzielnicy Chiyoda, w Japonii[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Chram powstał w 730 roku w wiosce Shibazaki, na miejscu której jest dzisiaj dzielnica Ōtemachi. W 1603 roku przeniesiono go do dzielnicy Kanda (stąd nazwa), a w 1616 w tej samej części miasta do obecnej lokalizacji, bliżej Akihabary. Wielokrotnie niszczyły go pożary i trzęsienia ziemi, m.in. trzęsienie ziemi w Kantō (1923). Ostatecznie w 1934 odbudowano chram z żelbetu, co w 1945 uchroniło go przed zniszczeniami, jakie przyniosła Tokio II wojna światowa. Prace rekonstrukcyjne trwają ciągle, np. w 1995 wybudowano z drewna kryptomerii główną bramę Zuishin-mon z czterospadowym dachem w stylu irimoya[b].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Chram poświęcony jest kultowi dwóch bogów, którzy współtworzyli kraj: Daikoku (lub Daikokuten) i Ebisu (dwaj z siedmiorga bogów szczęścia i bogactwa Shichi-fukujin) oraz Masakado Taira (zm. 940), który należał do wpływowej, prowincjonalnej arystokracji (gōzoku)[2]. Ten ostatni jest czczony jako bóg pomocy w przypadku katastrof. Z powodu swojej kontrowersyjnej działalności, prób reformowania polityki regionu Kantō i chronienia ludzi za swojego życia, w latach 1874–1984 był „usunięty” do innych chramów. Chram jest licznie odwiedzany przez przedsiębiorców i biznesmenów, którzy proszą kami o powodzenie w interesach[1][3].

Chram jest organizatorem i miejscem parad i festiwali, m.in. ku czci Daikoku. Koło 15 maja w latach nieparzystych odbywa się tu Festiwal Kandy (Kanda Matsuri), jeden z trzech najważniejszych festiwali shintō w Tokio, który zapoczątkował siogun Ieyasu Tokugawa w 1600, aby uczcić swoje decydujące zwycięstwo w bitwie pod Sekigaharą[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
  2. Styl konstrukcji dachu irimoya-zukuri dotarł do Japonii z Chin w tym samym czasie co buddyzm, w połowie VI wieku. Jest stosowany w wielu typach tradycyjnych i ważnych budynków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Hans Kirchman, Baedeker Tokyo, Macmillan Travel, 1995, s.79, ISBN 978-0-02-860490-9.
  2. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 352. ISBN 4-7674-2015-6.
  3. 神田明神とは. Kandamyoujin, 2019. [dostęp 2021-03-18]. (jap.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]