Kapałkowy Kopiniak
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
30 lipca 1909 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′07,2″N 20°10′57,4″E/49,202000 20,182611
| |
Kapałkowy Kopiniak (słow. Goralský hrb) – turnia w górnej części Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Od położonego na południowym wschodzie w grani głównej Lodowego Zwornika oddziela ją Wyżnia Kapałkowa Ławka, natomiast od Wielkiej Kapałkowej Turni oddzielona jest siodłem Suchej Ławki. Kapałkowy Kopiniak ma charakter skalistej czuby[1].
Południowo-zachodnie stoki opadają z Kapałkowego Kopiniaka i sąsiednich obiektów do Doliny Suchej Jaworowej, północno-wschodnie – do Doliny Śnieżnej[2].
Na wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników prowadzą z obu stron Kapałkowej Grani. Trudniejsze drogi wiodą południową grzędą i urwistą północną ścianą[1].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 30 lipca 1909 r.,
- zimowe – Čestmír Harníček, Arno Puškáš, Karel Skřipský i Jozef Velička, 26 marca 1953 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 12–13.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.