Kaptur (strój)

Dante na portrecie Riepina w kapturze połączonym z kołnierzem

Kaptur (od łac. cappa – nakrycie głowy, caput – głowa) – nakrycie głowy w kształcie owalnym, albo stożkowatym, połączone zwykle z górną częścią płaszcza, kurtki lub bluzy. Jego głównym zadaniem jest ochrona głowy przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi: zimnem, deszczem, śniegiem, wiatrem.

Historia

Kaptur znany był już w starożytności jednak najbardziej rozpowszechnił się w okresie średniowiecza. Wówczas to pojawiła się wersja połączona z odzieżą. W tej formie stał się elementem habitu obowiązującego w wielu zakonach rycerskich i zgromadzeniach zakonnych. W XIII w. kaptur połączony z wyciętym na ramionach kołnierzem wszedł do kanonu stroju dworskiego. W XIV-XV w. upięty w ozdobne fałdy zastępował często męski kapelusz.

Zobacz też

• kaptur kolczy

Bibliografia

• Słownik terminologiczny sztuk pięknych pod red. Stefana Kozakiewicza, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1976.
• Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Nowe wydanie, Muza SA, wyd. XXV, Warszawa 2000, ISBN 83-7200-861-2.