Karabinek SIG SG 551
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
5,56 mm |
| Nabój |
5,6 Gw Pat 90[1] |
| Magazynek |
łukowy, 5, 20 lub 30 nabojowy[1] |
| Wymiary | |
| Długość |
z kolbą rozłożoną: 823 mm, |
| Długość lufy |
357 mm[1] |
| Długość linii celowniczej |
466 mm[1] |
| Masa | |
| broni |
3,5 kg (z pustym magazynkiem)[1] |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
905 m/s[1] |
| Energia pocz. pocisku |
ok. 1800 J[1] |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
700 strz/min[1] |
| Zasięg maks. |
600 m[1] |
| Zasięg skuteczny |
400 m[1] |
| Siła spustu |
ok. 3 kg[1] |
SIG SG 551 – szwajcarski karabinek automatyczny. Skrócona i lżejsza wersja karabinu SIG SG 550[1].
SG 551 jest karabinkiem, w odróżnieniu od podstawowej wersji (karabin SG 550) posiada skróconą lufę o długości 363 mm oraz pozbawiony jest możliwości montażu bagnetu i wystrzeliwania granatów nasadkowych.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- SG 551-1P – karabinek policyjny z przebudowanym łożem.
- SG 551 SWAT – karabinek z możliwością montażu np. laserowego wskaźnika celu bądź oświetlenia taktycznego.
- SG 551 LB – karabinek z przedłużoną lufą (454 mm), z możliwością montażu bagnetu i wystrzeliwania granatów nasadkowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 203. ISBN 83-86028-01-7.