Karl Eisenlohr
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Karl Eisenlohr (ur. 11 kwietnia 1847 w Pforzheim, zm. 18 listopada 1896 w Funchal) – niemiecki lekarz, neurolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Pforzheim w 1847 roku[1]. Studiował na Uniwersytecie we Fryburgu, Würzburgu i Jenie. W 1873 roku w Heidelbergu otrzymał tytuł doktora medycyny. Specjalizował się w neurologii u Erba. Od 1878 praktykował w Hamburgu, był ordynatorem szpitala w Eppendorfie. Jego uczniem był Max Nonne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 453.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Carl Eisenlohr †. „Mschr Psychiat Neurol”. 1, s. 89-90, 1897. DOI: 10.1159/000228941.
- Schultze F. Dr. Karl Eisenlohr †. Nekrolog. „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”. 9 (5/6), s. 466-471, 1897. DOI: 10.1007/BF01668982.