Karl Harrer
Karl Harrer (ur. 8 października 1890, zm. 5 września 1926 w Monachium) – niemiecki dziennikarz sportowy i polityk, w 1919 należał do grona założycieli Niemieckiej Partii Robotniczej (DAP), która rok później przekształciła się w NSDAP.
Był członkiem okultystycznego Towarzystwa Thule, które wyznaczyło mu misję założenia politycznego kółka dyskusyjnego dla robotników (Politischer Arbeiterzirkel). Zadanie to wykonał wspólnie ze ślusarzem Antonem Drexlerem w listopadzie 1918 roku[1].
Kilkudziesięciu członków kółka weszło następnie w skład powołanej 5 stycznia 1919 partii DAP. Do kierownictwa partii – oprócz Harrera i Drexlera – weszli Gottfried Feder i Dietrich Eckart[potrzebny przypis], a Harrer został przewodniczącym partii[2]. Jednakże jego wizja prowadzenia tajnej działalności ugrupowania nie zgadzała się z planami Adolfa Hitlera. Hitler chciał organizować masowe imprezy polityczne, Harrer był przeciwny takiej strategii, chciał by DAP było raczej klubem dyskusyjnym dla wtajemniczonych[3]. Do końca 1919 rywalizacja między nimi zaostrzyła się. Harrer oskarżał Hitlera o megalomanię. Ostatecznie zdecydował się zrezygnować ze wszystkich stanowisk partyjnych. Na skutek nacisku Hitlera 5 stycznia 1920 opuścił szeregi NSDAP. Kierownictwo objął dotychczasowy wiceprezes Drexler, a w 1921 sam Hitler.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Reginald H. Phelps. "Before Hitler Came": Thule Society and Germanen Orden. „The Journal of Modern History”. Vol. 35, No. 3, s. 256, Sep., 1963.
- ↑ Ian Kershaw: Hitler 1889-1936: hybris. Poznań: 2017, s. 122. ISBN 978-83-7120-927-7.
- ↑ Ian Kershaw: Hitler 1889-1936: hybris. Poznań: 2017, s. 126. ISBN 978-83-7120-927-7.