Karol Bartoszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Baroszewski
Herb
Bończa
Rodzina

Bartoszewscy

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1837
Jarosław

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1901
Jarosław

Żona

Aniela z Przestrzelskich

Dzieci

2 synów

Karol Bartoszewski
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1837
Jarosław

Data śmierci

12 października 1901

Burmistrz Jarosławia
Okres

od 13 stycznia 1876
do 12 stycznia 1889

Przynależność polityczna

PPSD

Poprzednik

Gustaw Adolf Weiss

Następca

Ferdynand Pawlikowski
(jako naczelnik)

Karol Bartoszewski (ur. 23 listopada 1837 w Jarosławiu, zm. 12 listopada 1901 w Jarosławiu) – jarosławski notariusz, burmistrz miasta, radny Rady powiatu (1875–1891).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. Z wykształcenia prawnik, wykonywał zawód notariusza.

W 1873 został członkiem Rady miejskiej (asesorem) oraz wiceburmistrzem, a w 1876 burmistrzem. W latach 1885–1891 był wicemarszałkiem powiatu, a także posłem z okręgu Jarosław-Rzeszów do Rady Państwa w Wiedniu (w latach 1870–1879 i 1884–1891) oraz w latach 1870–1876 i 1888–1889 posłem do Sejmu Krajowego. W 1875 Rada Miasta przyznała mu tytuł honorowego obywatela Jarosławia. Był także burmistrzem Turki i honorowym obywatelem tego miasta. Był człowiekiem ogólnie znanym, niezależnym finansowo, z przekonania demokratą. Posiadał duże doświadczenie administracyjne i parlamentarne. Prowadził śmiałą politykę inwestycyjną.

Jego ożywiona działalność polityczna i liczne kontakty z ówczesną klasą rządową zaowocowały korzyściami dla Jarosławia decyzjami: przejęciem finansowania Szkoły Realnej przez budżet państwa i bezprocentową pożyczką na budowę koszar wojskowych przy ulicy Krakowskiej i na Giergoncie. W 1884 wybudowana została szkoła na przedmieściu Dolnoleżańskim oraz w latach 1885–1886 szkoła ludowa męska przy placu Bursy (obecnie plac ks. Piotra Skargi) a w latach 1887–1888 zakupiony i odbudowany został budynek szkoły pojezuickiej dla dziewczyn. Uzupełnieniem inwestycji oświatowych utrzymywanie przez miasto od 1877 szkoły koszykarskiej i od 1880 szkoły przemysłowej. Za jego kadencji zakończono budowę ulicy Kolejowej (obecnie Słowackiego), przebudowano ulicę Badeniego (obecnie Przemyska) oraz rozpoczęto budowę ulic: Poniatowskiego i Kraszewskiego. W 1884 przebudowano most na Sanie. Decydujące znaczenie dla finansów miejskich miała decyzja o nabyciu prawa propinacji od hr. Wilhelma Siemińskiego-Lewickiego. W 1880 propinację oddano w ręce prywatne, co spowodowało zmniejszenie dochodów miasta i wzrosły opłaty czynszowe. Wobec faktu deficytu w 1889 namiestnictwo podjęło decyzję o rozwiązaniu Rady Miejskiej i jego odwołaniu. Zmarł 12 listopada 1901 w Jarosławiu[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kronika. Zmarli. † Karol Bartoszewski. „Głos Rzeszowski”. 46, s. 158-159, 17 listopada 1901. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga zmarłych w latach 1877–1947
  • Kronika. Zmarli. † Karol Bartoszewski. „Głos Rzeszowski”. 46, s. 158-159, 17 listopada 1901. 
  • Zofia Bieńkowska, Karol Bartoszewski, Jarosław 1994
  • Andrzej Wondaś, Szkice do dziejów Jarosławia, Jarosław 1936
  • Tadeusz Papara Sprawozdanie z czynności Rady Miejskiej i Magistratu Jarosławia za czas od 1897 do końca grudnia 1903