Przejdź do zawartości

Karol Józef Hieronim Bonaparte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Józef Hieronim Bonaparte
ilustracja
Herb
Rodzina

Ród Bonapartów

Data i miejsce urodzenia

19 października 1950
Boulogne-Billancourt

Ojciec

Napoleon Ludwik Hieronim Bonaparte

Matka

Alix de Foresta

Dzieci

Jan Krzysztof Bonaparte

Karol Bonaparte, książę Napoléon, właśc., fr. Charles Marie Jérôme Joseph Victor, Prince Napoléon, używa nazwiska Charles Napoléon (ur. 19 października 1950 w Boulogne-sur-Seine) – książę, polityk francuski, magister prawa, dr nauk ekonomicznych, od 1997 głowa rodu Bonapartów i bonapartystowski pretendent do tronu Francji jako Napoleon VII.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako najstarszy syn księcia Napoleona Ludwika Hieronima Bonaparte i jego małżonki Alix de Foresta. 19 września 1978 poślubił księżniczkę Beatrice Marie Caroline Louise z rodu Burbonów Obojga Sycylii (*16 czerwca 1950), córkę księcia Ferdynanda Marii de Bourbon-Deux Siciles i Chantal de Chevron-Villette. Ma z nią dwoje dzieci:

  • Karolinę Marię Konstancję (urodzoną 24 października 1980)
∞ Eric Alain Marie Quérénet-Onfroy de Bréville[1]
* Elvire Quérénet-Onfroy de Breville (ur. 2010)
* Augustin Quérénet-Onfroy de Breville (ur. kwiecień 2013)[2]
  • Jana Krzysztofa Ludwika Ferdynanda Alberyka (urodzonego 11 lipca 1986)

Po rozwodzie w roku 1989, zawarł w 1996 drugie małżeństwo z Jeanne Valicionni (ur. 1958), z którą ma dwie córki:

  • Zofię Katarzynę (ur. 18 kwietnia 1992, w Paryżu)
  • Anh Letycję Napoleonę (ur. 22 kwietnia 1998 w Ho Chi Minhie), adoptowaną Wietnamkę.

Jego ojciec, który sam nie był żonaty z księżniczką krwi, nie przebaczył mu rozwodu z burbońską księżniczką i przed śmiercią wydziedziczył go, ogłaszając swym następcą wnuka Jana Krzysztofa. Spór o sukcesję trwa.

Karol Józef Bonaparte działał jako polityk komunalny (wiceburmistrz) w Ajaccio na Korsyce.

Prace Karola Bonaparte

[edytuj | edytuj kod]
  • Histoire des Transports Urbains, 1999
  • Bonaparte et Paoli, Paris 2000
  • Les Bonaparte, des esprits rebelles, Paris 2006
  • Pour une nouvelle République, (wydanie planowane 2007)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]