Katastrofa lotnicza w Nowym Mieście nad Pilicą

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotnicza w Nowym Mieście nad Pilicą
Państwo

 Polska

Miejsce

lotnisko wojskowe w Nowym Mieście nad Pilicą

Data

13 lipca 1982

Godzina

15:39

Rodzaj

zderzenie dwóch śmigłowców w powietrzu

Przyczyna

błędna decyzja kierownika lotów

Ofiary śmiertelne

4 osoby

Statek powietrzny
Typ

śmigłowiec Mi-2

Użytkownik

47 szkolny pułk śmigłowców

Cel lotu

lot szkoleniowy[1]

Położenie na mapie Nowego Miasta nad Pilicą
Mapa konturowa Nowego Miasta nad Pilicą, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie powiatu grójeckiego
Mapa konturowa powiatu grójeckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie gminy Nowe Miasto nad Pilicą
Mapa konturowa gminy Nowe Miasto nad Pilicą, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia51°37′38,2″N 20°32′43,4″E/51,627278 20,545389
Grób por. pil. inż. Jana Kubicy na cmentarzu parafialnym w Mnichowie

Katastrofa lotnicza w Nowym Mieście nad Pilicą – wypadek lotniczy w Nowym Mieście nad Pilicą, do którego doszło 13 lipca 1982 roku ok. godz. 15:39[2]. Zginęło w nim 4 żołnierzy (2 polskich pilotów i 2 studentów z Libii)[a].

Przebieg zdarzenia[edytuj | edytuj kod]

13 lipca 1982 r. w godzinach popołudniowych IV eskadra 47. szkolnego pułku śmigłowców (JW 1540) ćwiczyła loty szkoleniowe na śmigłowcach Mi-2. O godz. 15:32 do kolejnego lotu po kręgu wystartowała załoga w składzie: A. M. Baroud oraz por. pil. Jan Kubica. W tym czasie na innym śmigłowcu wojskowi studenci libijscy ćwiczyli z por. pil. Włodzimierzem Podbielskim naukę zawisu. Kiedy pierwszy śmigłowiec po czwartym zakręcie podchodził do lądowania, załoga drugiego śmigłowca w składzie Saleh M. Salem i por. pil. Podbielski po otrzymaniu zgody od kierownika lotów rozpoczęła start z kwadratu zawisów w celu wykonania lotu szkolnego po kręgu. Ponieważ miejsce lądowania pierwszego śmigłowca znajdowało się praktycznie w linii prostej do toru lotu śmigłowca startującego, dlatego znalazły się one na kursie kolizyjnym w płaszczyźnie pionowej. Kiedy statki powietrzne znalazły się blisko siebie, weszły w zasięg oddziaływania swoich łopat wirnika nośnego i zaczęły niszczyć się wzajemnie. Katastrofa rozegrała się na wysokości ok. 40–50 m. w odległości 250 m przed linią startów i lądowań. Śmigłowiec lądujący zapalił się jeszcze w powietrzu, a po chwili obydwie maszyny spadły na ziemię blisko siebie. Katastrofy nikt nie przeżył[3].

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Za przyczyny katastrofy uznano[4]:

  • błędną decyzję kierownika lotów, który zezwolił na start załodze śmigłowca Mi-2 w składzie por. pil. Włodzimierz Podbielski i student Saleh Mohamed Salem w czasie gdy załoga drugiego śmigłowca Mi-2 w obsadzie por. pil. Jan Kubica i Abdussalam Mohamed Baroud podchodziła do lądowania.
  • nieciągłą obserwację śmigłowców przed zderzeniem przez kierownika lotów i wyznaczonych obserwatorów.
  • niewłaściwą ocenę sytuacji powietrznej na podstawie komend radiowych i obserwacji wzrokowej przez załogę lądującą.

Ofiary[edytuj | edytuj kod]

Na pokładzie śmigłowców zginęli[5]:

  • por. pil. inż. Włodzimierz Podbielski – pilot-instruktor w II kluczu lotniczej eskadry szkolnej;
  • Saleh Mohamed Salem – student libijski, dowódca grupy studentów z Libii;
  • por. pil. inż. Jan Kubica – dowódca III klucza lotniczej eskadry szkolnej;
  • Abdussalam Mohamed Baroud – student libijski.

Zmiany po katastrofie[edytuj | edytuj kod]

Oprócz działań profilaktycznych polegających na omówieniu przyczyny katastrofy z kadrą kierowniczą lotnictwa Sił Zbrojnych, personelem latającym pułku, a także osobami zabezpieczającymi loty, w praktycznym wymiarze podjęto następujące czynności:

  • Zmieniono organizację szkolenia lotniczego na śmigłowcach.
  • Dokonano zmian przepisów w Regulaminie Wykonywania Lotów.
  • Wprowadzono dodatkową osobę funkcyjną, tj. pomocnika kierownika lotów.

Po dokonanych działaniach naprawczych do czasu rozformowania jednostki w 2000 r., żaden pilot nie zginął w rejonie lotniska. W ramach hołdu dla poległych nigdy więcej nie planowano lotów w dniu 13 lipca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zob. „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 458
  2. ↑ Marcin Klimek, Tragedia pod nowomiejskim niebem, „Lotniczy Magazyn Historyczny GAPA” (nr 34), maj 2020, s. 138–149.
  3. ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 459.
  4. ↑ Na podstawie materiałów byłego Archiwum Wojskowego w Nowym Dworze Mazowieckim znajdujących się w jednostkach archiwalnych o sygn. 4075/16/33, 2643/2010/25, 2643/2010/32, 9113/93/573, 9113/93/574, 8218/87/5, 8218/87/6. Obecnie powyższe materiały znajdują się w zbiorach Wojskowego Biura Historycznego im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego.
  5. ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 458.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W publikacji „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 458, błędnie podano kraj pochodzenia studentów wojskowych jako Irak

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katastrofa_lotnicza_w_Nowym_Mieście_nad_Pilicą&oldid=72904121”