Katastrofa lotu British Airtours 28M
53°29′N 2°15′W/53,483333 -2,250000 Boeing 737-236 British Airtours G-BGJL, chwilę po ugaszeniu pożaru i ewakuacji pasażerów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data | |
| Godzina |
7:13 czasu lokalnego |
| Rodzaj |
Pożar na pokładzie |
| Przyczyna |
Awaria samolotu |
| Ofiary śmiertelne |
55 osób |
| Ranni |
15 osób |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Nazwa |
River Orrin |
| Użytkownik | |
| Numer |
G-BGJL |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu |
28M |
| Liczba pasażerów |
131 osób |
| Liczba załogi |
6 osób |
Położenie na mapie Wielkiego Manchesteru  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
| 53°29′N 2°15′W/53,483333 -2,250000
| |
Katastrofa lotu British Airtours 28M – był to niedoszły pasażerski lot zaplanowany na 22 sierpnia 1985 roku z lotniska Manchester International Airport w Manchesterze w Wielkiej Brytanii do Corfu International Airport na wyspie Korfu. W samolocie znajdowało się wówczas 131 pasażerów oraz 6 członków załogi. Większość pasażerów stanowili wczasowicze udający się na wakacje do Grecji.
Przebieg katastrofy[edytuj | edytuj kod]
W czasie startu, gdy samolot rozpędzał się na pasie startowym, załoga i pasażerowie usłyszeli głośny huk dobiegający z lewej strony samolotu. Sądząc, że to awaria opony, kapitan zdecydował się na zatrzymanie maszyny i opuszczenie pasa startowego. W momencie zjazdu z pasa, załoga zorientowała się, że płonął silnik nr 1 z lewej strony.
Niefortunne ustawienie samolotu pod wiatr spowodowało podsycenie ognia, który ogarnął tylną część samolotu. Do wnętrza wdarł się gryzący dym zawierający m.in. cyjanowodór i tlenek węgla oraz płomienie.
W wyniku pożaru, toksycznego dymu oraz paniki, spowodowanej zablokowaniem się jednych z drzwi ewakuacyjnych, śmierć poniosło 55 osób, w tym 53 pasażerów i 2 członków załogi. 48 osób zmarło z powodu zatrucia dymem, a 7 osób zmarło w wyniku rozległych poparzeń ciała.
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Śledztwo wskazało, że główną przyczyną wypadku była usterka części komory spalania w silniku. Oderwana część osłony uderzyła w zbiornik paliwa, z którego paliwo wylało się bezpośrednio na rozgrzane elementy silnika i zapaliło silnik. Dokumenty wykazały również, że feralna część była już wcześniej naprawiana poprzez zaspawanie pęknięć na jej powierzchni i powtórnie uległa awarii.
Skutki dla lotnictwa[edytuj | edytuj kod]
Po katastrofie zainteresowano się również dużą liczbą ofiar spowodowaną pośrednio przez panikę. Dowiedziono w serii eksperymentów, że wyjścia ewakuacyjne były zbyt wąskie, co powodowało blokowanie się ludzi uciekających z płonącego samolotu. Doświadczenia pokazały, że poszerzenie wyjścia o 15 cm (do 75 cm) powoduje znaczne usprawnienie ewakuacji pasażerów. Były to zalecenia dla producentów samolotów, które zostały wprowadzone.