Katauta
Katauta (jap. 片歌; „pieśń częściowa”, „pół pieśni”, „jedna część pieśni”, „pieśń fragmentaryczna”) – dawna, japońska, trójwersowa forma wiersza[1].
Katauta składała się zazwyczaj z trzech wersów o wzorze 5/7/7 sylab[1]. Forma ta występowała głównie w poezji kayō (jednej z najstarszych form poezji śpiewanej, które powstały przed okresem Nara; z punktu widzenia literackiego były one liryką meliczną)[2] jako część dialogu poetyckiego[1].
Katauta popierana była przez Gagaku-ryō (Urząd ds. Muzyki Dworu Cesarskiego)[3], a następnie O-utadokoro (Cesarskie Biuro Poezji)[4][5], nie zdobyła jednak popularności i zanikła we wczesnym okresie kształtowania się literatury japońskiej[1]. Nie ma jej w wielkich antologiach literackich, znane są tylko nieliczne przykłady zawarte w najstarszych kronikach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Melanowicz 2012 ↓.
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 29. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ Izuru Shinmura: 広辞苑 (Kōjien). Tokyo: Iwanami Shoten, 1980, s. 371.
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1332. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd, 1974, s. 125.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mikołaj Melanowicz: Katauta. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich. Grzegorz Gazda (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 452.