Katedra w Bedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Blacherneńskiej Ikony Matki Bożej
ბედიის მონასტერი
Ilustracja
Widok cerkwi przed przywróceniem do użytku liturgicznego, w 1884
Państwo

 Abchazja
 Gruzja

Miejscowość

Bedia

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Abchaski Kościół Prawosławny

Wezwanie

Blacherneńskiej Ikony Matki Bożej

Położenie na mapie Abchazji
Mapa konturowa Abchazji, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Katedra Blacherneńskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Katedra Blacherneńskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia42°46′45,43″N 41°40′16,29″E/42,779286 41,671192

Katedra w Bedii (gruz. ბედიის მონასტერი) – prawosławna cerkiew, pierwotnie sobór katedralny we wsi Bedia. Jej patronką jest Blacherneńska Ikona Matki Bożej.

Świątynia powstała w końcu X stulecia, prawdopodobnie prace budowlane zostały ukończone w 999. Fundatorem katedry był król Gruzji Bagrat III. Został on w 1014 pochowany na jej terenie[1]. Świątynia w Bedii była katedrą eparchii podlegającej Katolikosom Mcchety, a następnie Katolikosom Abchazji. W połowie XVII w. nabożeństwa przestały się w niej odbywać, dopiero w II poł. XIX w. obiekt przywrócono do użytku liturgicznego. Obecnie (pocz. XXI w.) w świątyni trwają prace restauracyjne[1].

Cerkiew w Bedii jest budowlą typu krzyżowo-kopułowego. Całość wsparta jest na czterech filarach. Do pomieszczenia ołtarzowego oraz bocznych pomieszczeń przyległych do nawy przylegają absydy. Wewnątrz i na zewnątrz ściany świątyni obłożone są płytami z piaskowca, na ścianie zachodniej znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca krzyż. Bogata dekoracja rzeźbiarska zdobi obramowania okien i drzwi[1]. We wnętrzu cerkiew była pierwotnie zdobiona freskami, jednak ich znaczna część nie przetrwała. Na ścianie zachodniej zachował się fresk na temat starotestamentowy z postacią cesarza Konstantyna[1].

Szczególnym zabytkiem związanym z katedrą jest złoty kielich, zachowany częściowo. Według zawartej na nim inskrypcji był to dar króla Bagrata III i jego matki dla ufundowanej przez władcę świątyni. Na kielichu widoczne są płaskorzeźbione postacie Chrystusa Zbawiciela, Matki Bożej, Świętych Piotra i Pawła oraz Ewangelistów i Apostołów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Бедийский собор. abkhazian-churches.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-28)]..