Katedra św. Fronta w Périgueux
45°11′01″N 0°43′22″E/45,183611 0,722778
 |
Ten artykuł od 2013-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie |
św. Fronta | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Dordogne  | |||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||
Położenie na mapie Nowej Akwitanii  | |||||||||
| 45°11′01″N 0°43′22″E/45,183611 0,722778
| |||||||||
Katedra św. Fronta w Périgueux (fr. Cathédrale Saint-Front de Périgueux) – świątynia katolicka powstała w latach 1120-1150 w stylu romańskim, znajdująca się w Périgueux w Akwitanii.
Kościół został zbudowany w miejscu wcześniejszego, mniejszego zniszczonego przez pożar. Z oryginalnej świątyni konsekrowanej w 1047 roku zachowała się potężna wieża i pozbawiona przykrycia nawa, którą przekształcono w atrium. Pozostałości te wpisane są w masyw zachodni obecnego kościoła. W XIX wieku gruntowna restauracja zmieniła zewnętrzny wygląd budynku, m.in. poprzez dobudowanie od wschodu neoromańskiej apsydy.
Katedra jest kościołem kopułowym, opartym na schemacie kościoła św. Apostołów w Konstantynopolu i św. Marka w Wenecji. Jest to budowla centralna, na planie krzyża greckiego, z pięcioma kopułami na pendentywach, z których każda posiada po cztery otwory okienne. Krzyżowe przejścia w filarach sklepione są kolebkowo. Takie centralne budowle, charakterystyczne dla budowli rzymskich i bizantyjskich, były w ówczesnej Europie rzadkością.[potrzebny przypis]