Katoblepas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XVII-wieczna rycina przedstawiające Katoblepasa

Katoblepas (stgr. καταβλέπω, katablépō - patrzeć w dół) – legendarne stworzenie z Etiopii. Mogło być zniekształconym opisem antylopy gnu[1].

Pliniusz Starszy w swoim dziele "Historia naturalna" (8.77) przedstawił je w taki sposób, że miało to być zwierzę o średniej wielkości ciała, powolne, z ciężką głową. Jego wzrok miał zabijać, przez co był tak smutny, że katoblepas zawsze miał twarz skierowaną ku ziemi.

Natomiast Aelian w "O naturze zwierząt" (7.6) pisze, że było to roślinożerne zwierzę podobne do byka z ciężką głową, gęstą grzywą, przekrwionymi oczyma, łuskowatymi plecami i krzaczastymi brwiami. Jego głowa miała być na tyle ciężka, że mogło patrzeć tylko w dół. Miało mieć też trujący oddech, gdyż żywiło się wyłącznie toksycznymi roślinami[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Aaron J. Atsma: KATOBLEPONES. Theoi Project Copyright. [dostęp 2013-11-28]. (ang.).