Katolickie gimnazjum św. Macieja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katolickie gimnazjum św. Macieja
katolickie gimnazjum klasyczne
Ilustracja
Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Szewska 37
50-139 Wrocław

Data założenia

2 listopada 1659

Data zamknięcia

1945

Patron

św. Maciej

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Katolickie gimnazjum św. Macieja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Katolickie gimnazjum św. Macieja”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Katolickie gimnazjum św. Macieja”
Ziemia51°06′50,2920″N 17°02′11,4720″E/51,113970 17,036520

Katolickie gimnazjum św. Macieja (niem. St. Matthias-Gymnasium) we Wrocławiu na Dolnym Śląsku zostało założone 2 listopada 1659 roku przez donację cesarza Leopolda I na terenie zamku cesarskiego. Szkoła była prowadzona przez jezuitów i pod­trzy­my­wała tra­dy­cje wcześniejszej szkoły zało­żo­nej w 1638 r. W latach 1773–1811 gimnazjum to spełniało przejściowo funkcję instytutu studiów teologicznych będąc częścią wrocławskiej Leopoldiny. Kontrreformacyjny pomysł założenia katolickiego uniwersytetu w zdominowanym przez protestantów Wrocławiu przeforsował jezuita baron Fryderyk von Lüdinghausen Wollf. Gdy Austria utraciła Śląsk na rzecz Prus, Leopoldina stała się centrum katolickiej oświaty w Prusach.

Po kasacie zakonu jezuitów (w Prusach) w 1773 roku szkoła przeszła na utrzymanie króla Prus. Od 1811 aż do 1945 roku gimnazjum mieściło się w barokowym kompleksie klasztornym należącym niegdyś do Zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą przy ulicy Schuhbrücke 37 (obecnie ul. Szewska). Szkoła była wypo­sa­żona we wła­sną biblio­tekę, gabi­nety do nauk przy­rod­ni­czych, salę gim­na­styczną, rysun­kową i muzyczną.

Było to klasyczne (humanistyczne) gimnazjum katolickie dla chłopców w wieku od lat 10 do 18. Uczęsz­czało tu co rok kilku­set uczniów, głów­nie naro­do­wo­ści nie­miec­kiej. Pol­scy słu­cha­cze gim­na­zjum wywo­dzili się głów­nie ze Ślą­ska. Aż do I wojny świa­to­wej mieli moż­li­wość nauki języka pol­skiego poza pro­gra­mem obo­wiąz­ko­wym. W XIX w. liczba uczniów wzrosła z ok. 300 do ponad 700. Mak­sy­malną liczbę 816 uczniów gim­na­zjum osią­gnęło w 1878 r. Kształ­ciło się tu wielu sław­nych ludzi i przyszłych duchownych. Szkoła dawała szanse zdobycia edukacji nawet niezamożnym uczniom, jeżeli byli oni wyjątkowo uzdolnieni i posiadali referencje swych pedagogów. Mogli się oni tutaj nie tylko za darmo uczyć, ale i byli w pełni utrzymywani.

Pod wpływem rządów reżimu hitlerowskiego to katolickie gimnazjum zostało zlaicyzowane i upaństwowione. Po wojnie szkoła nie została restytuowana. Od 1945 roku w jej gmachach mieści się siedziba Zakładów Narodowych im. Ossolineum (fundacja, wydawnictwo i biblioteka narodowa).

Osoby związane z gimnazjum[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]