Kazimierz Piotrowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Piotrowicz
Data urodzenia

23 kwietnia 1944

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca, polityk, mechanik

Narodowość

polska

Strona internetowa

Kazimierz Wojciech Piotrowicz (ur. 23 kwietnia 1944[1]) – polski przedsiębiorca i polityk, kandydat w wyborach prezydenckich 1995.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia mechanik[2][3]. W 1995 roku zebrał pod swoją kandydaturą 100 tysięcy podpisów poparcia i został zarejestrowany jako oficjalny kandydat w wyborach prezydenckich przez Państwową Komisję Wyborczą. W samym głosowaniu otrzymał 12 591 głosów, zajmując w pierwszej turze 12. miejsce[4]. Kampanię wyborczą wykorzystał głównie jako okazję do reklamy sprzedawanych przez siebie zwykłych wkładek do butów, którym przypisywał właściwości terapeutyczne[2][5].

Założyciel działającego w Gliwicach Międzynarodowego Instytutu Zdrowia „Piokal”, w którym propaguje pseudoleczenie opracowaną przez siebie metodą biofizykoterapeutycznych materacy, mających rzekomo uzdrawiać chorych z różnego rodzaju dolegliwości, z nowotworami włącznie[2][5]. Mimo że posiada jedynie wykształcenie zawodowe[6], posługuje się tytułem profesora, nadanym przez działającą w Mińsku instytucję o nazwie Międzynarodowa Akademia Informacyjnych Technologii[2]. W 2007 roku został skazany na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na trzyletni okres próby oraz 10 tysięcy złotych grzywny za zniesławienie samorządu lekarskiego[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. KRS: 0000163513
  2. a b c d Przez łóżko do prezydentury. „Polityka”, s. 17, 28 maja 2005. 
  3. Mariola Marklowska-Dzierżak. Uzdrowiciele czy zabójcy. „Tygodnik Przegląd”, s. 12–13, 20 marca 2011. 
  4. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 7 listopada 1995 r. o wynikach głosowania i wyniku wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzonych na dzień 5 listopada 1995 r. (Dz.U. z 1995 r. nr 126, poz. 604).
  5. a b Tomasz Maćkowiak. Bioenergo-biznesmeni. „Newsweek”, s. 82–87, 19 kwietnia 2004. 
  6. Cudowne łóżko albo cudna maszynka do pieniędzy [online], www.rmf24.pl, 8 marca 2004 [dostęp 2020-03-27].
  7. Aldona Minorczyk-Cichy: Były kandydat na prezydenta skazany za nazwanie lekarzy gangsterami, a samorządu lekarskiego – sycylijską mafią. naszemiasto.pl, 18 września 2007. [dostęp 2020-03-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]