Kazimierz Myczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Myczkowski
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1907
Danilcze, Ukraina

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1969
Wrocław

doktor nauk weterynaryjnych
Specjalność: angiologia
Alma Mater

Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie

Doktorat

1936 – weterynaria
Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie

Habilitacja

1951 – weterynaria
Wyższa Szkoła Rolnicza we Wrocławiu

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Kazimierz Myczkowski (ur. 3 sierpnia 1907 w Danilczu k. Rohatynia, zm. 9 listopada 1969 we Wrocławiu) – polski angiolog, doktor habilitowany nauk weterynaryjnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Myczkowskiego i Salomei z Chrzanowskich. Do liceum uczęszczał w Kamionce Strumiłowej, po złożeniu egzaminu dojrzałości w 1928 wyjechał do Lwowa. W 1929 rozpoczął studia w Akademii Nauk Weterynaryjnych, łączył naukę i pracę asystenta w Katedrze Anatomii Zwierząt. W 1934 ukończył naukę, dwa lata później przedstawił pracę pt. Morfologia tętnic wieńcowych serca zwierząt ssących (domowych i dziko żyjących) i na jej podstawie uzyskał tytuł doktora nauk weterynaryjnych. Podczas wysiedlenia Polaków ze Lwowa wyjechał do Wrocławia, gdzie podjął pracę w Katedrze Anatomii Zwierząt na połączonych Uniwersytecie i Politechnice Wrocławskiej. W 1951 powstała Wyższa Szkoła Rolnicza, przeniesiono tam katedrę, której pracownikiem był Kazimierz Myczkowski, rok później przedstawił pracę habilitacyjną pt. Rozwój i morfologia wisiorków skórnych szyi (Appendices colli) u zwierząt domowych. W 1961 został powołany na stanowisko kierownika Katedry Anatomii Zwierząt i zajmował je aż do śmierci. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem zainteresowań naukowych Kazimierza Myczkowskiego była angiologia i archeozoologia, prowadził badania dotyczące morfologii tętnic wieńcowych serca u ssaków i ptaków. Badał naczynia krwionośne głowy i kończyn u wielbłądów i lam, opublikował na ten temat wiele cennych opracowań. Jego materiały zostały użyte podczas badań nad morfologicznym zróżnicowaniem i zoogeograficznym rozmieszczeniem zwierząt prehistorycznych w południowo-zachodnich terenach obecnej Polski.

Szczególnie aktywnie udzielał się w Polskim Towarzystwie Zoologicznym i Polskim Towarzystwie Nauk Weterynaryjnych.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]