Przejdź do zawartości

Kazimierz Zieliński (rzeźbiarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Zieliński
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1923
Łódź

Data i miejsce śmierci

8 września 2010
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźba

Ważne dzieła
Strona internetowa
Grób prof. Kazimierza Zielińskiego na cmentarzu Bródnowskim
Poranek – rzeźba Kazimierza Zielińskiego umieszczona przed Uniwersamem Grochów

Kazimierz Zieliński (ur. 24 kwietnia 1923[1] w Łodzi, zm. 8 września 2010[1] w Warszawie) – rzeźbiarz, pedagog, profesor ASP[2].

W 1946 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku rozpoczął studia rzeźbiarskie, które od 1949 kontynuował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Jego prace znajdują się w muzeach i zbiorach prywatnych w Polsce oraz w USA, Rosji, Danii, Holandii, Kanadzie, Norwegii, Niemczech, Szwecji, Włoszech. Uczestniczył w kilkunastu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą[3][4]. W swojej działalności nie ograniczał się do czystej rzeźby, lecz współpracował przy projektowaniu architektury, tworzył formy wystawiennicze i scenograficzne, projektował medale i tablice pamiątkowe. Ważniejsze realizacje rzeźbiarskie znajdują się m.in. w Warszawie[5], Kopenhadze, Olsztynie[6], Kętrzynie, Płocku, Ostrołęce[7] i Mławie[8].

W jego twórczości najważniejsze miejsce zajmował akt kobiecy i w wielu miastach znajdują się realizacje rzeźbiarskie zarówno wielkich, jak też małych form[9]. W linorytach i płaskorzeźbach wykorzystywał tematykę marynistyczną i wojskową związaną z osobistymi przeżyciami i doświadczeniami[2][3].

Drugim bardzo istotnym nurtem była praca pedagogiczna na Wydziale Rzeźby w warszawskiej ASP, kontynuowana nieprzerwanie od 1950 aż do przejścia na emeryturę. Organizował, a potem kierował Zakładem Metalu. Współpracował z prof. Tadeuszem Breyerem i prof. Marianem Wnukiem[2].

Zaprojektował jedną z dwóch pierwszych dziesięciozłotówek powszechnego obiegu, o średnicy 31 mm, z Tadeuszem Kościuszką, wprowadzoną w 1959 r., bitą w latach 1959–1966[10]. Projekt ten wykorzystano również do produkcji zmniejszonej wersji tego nominału (średnica 28 mm), bitej w latach 1969–1973[11]. Był również współautorem, razem z Edmundem Johnem, konkurencyjnego projektu 10-złotówki z Tadeuszem Kościuszką, który zmaterializował się przede wszystkim w postaci kolekcjonerskiej próby niklowej[12][13].

Monety jego autorstwa były sygnowane monogramem K Z[2].

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim[14] (kwatera 4A-2-11).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kazimierz Zieliński, kupamieci.pl, dostęp 2020-04-13
  2. a b c d e Janusz Parchimowicz, Polskie monety próbne 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2018, s. 37, ISBN 978-83-87355-88-3.
  3. a b Kazimierz Zieliński :: Kazimierz Zieliński [online], plastyka.art.pl [dostęp 2020-04-17].
  4. Kazimierz Zieliński - Katalogi [online], plastyka.art.pl [dostęp 2020-04-17].
  5. Kazimierz Zieliński - Poranek (Panienka) [online].
  6. Rzeźba Macierzyństwo,Plac Jan Pawła II [online], zabytki.olsztyn.eu [dostęp 2020-04-17].
  7. Kurpianki - Ostrołęka [online], plastyka.art.pl [dostęp 2020-04-17] (pol.).
  8. Kazimierz Zieliński na tle pomnika Piechura
  9. Kazimierz Zieliński - Rzeźba - realizacje [online], plastyka.art.pl [dostęp 2020-04-17].
  10. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 200, ISBN 83-87355-37-2.
  11. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 203, ISBN 83-87355-37-2.
  12. Próba Nikiel 10 złotych 1960 Kościuszko - popiersie, st. 1 | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak [online], archiwum.gndm.pl [dostęp 2020-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-27] (pol.).
  13. Janusz Parchimowicz, Polskie monety próbne 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2018, s. 129–131, ISBN 978-83-87355-88-3.
  14. Kazimierz Zieliński (nekrolog) [online], nekrologi.wyborcza.pl, 14 września 2010 [dostęp 2020-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-22].