Kiyoji Kubo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kubo Kiyoji (jap. 喜代二久保, ur. 5 stycznia 1895 w Otaru, zm. po 1940) – japoński lekarz neurolog i psychiatra, neuropatolog, neuoanatom. Od 1920 o 1921 studiował w Zurychu[1], potem na Uniwersytecie Wiedeńskim. Profesor na Cesarskim Uniwersytecie Keijo w Seulu od 1929 do 1941[2][3].

Prace[edytuj | edytuj kod]

  • Über den sogenannten Nucleus Postpyramidalis (Cajals)--retropyramidalis (Dejerines)--conterminalis (Ziehens)
  • Zur Pathologie des kongenitalen Hydrozephalus
  • Beiträge zur Frage der Entwicklungsstörungen des Kleinhirns
  • Über unsere Ergebnisse der Insulinshockbehandlung der Schizophrenie naeh Sakel. Psychiatr. et Neur. japonica 41, 553-557, 1937
  • Moruhine chūdoku, sono ryōhō. Kanehara, 1940

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Die Matrikeledition der Universität Zürich
  2. H. Kanekawa. [Academic presentation of neurology and psychiatry of Keijo Imperial University at annual meetings]. „Seishin Shinkeigaku Zasshi”. 114 (10), s. 1180-6, 2012. PMID: 23234198. 
  3. W. Chung, N. Lee, BY. Rhi. [The introduction of Western psychiatry into Korea (II). Psychiatric education in Korea during the forced Japanese annexation of Korea (1910-1945)]. „Uisahak”. 15 (2), s. 157-87, Dec 2006. PMID: 17575703.