Klínový vrch (Góry Złote)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klínový vrch
Państwo

 Czechy

Pasmo

Góry Złote
Sudety Wschodnie

Wysokość

891 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Klínový vrch”
Ziemia50°15′04,536″N 17°00′51,084″E/50,251260 17,014190

Klínový vrch – wzniesienie o wysokości 891 m n.p.m. w Górach Złotych w Sudetach Wschodnich, wznoszące się przy granicznym grzbiecie, oddzielającym Polskę od Czech[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie w Czechach w Sudetach Wschodnich, w południowo-zachodniej części Gór Złotych, przy granicznym grzbiecie odchodzącym w kierunku północno-zachodnim od Smreka. Wznosi się między Pasieczną, po północno-zachodniej stronie i wzniesieniem Karkulka czes. Klínový po południowo-zachodniej stronie, około 1,8 km, na południowy wschód od małej wioski Bielice.

Fizjografia[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie o spłaszczonym słabo zarysowanym wierzchołku charakteryzujące się dość stromym wschodnim, północnym i północno-wschodnim zboczem, regularną rzeźbą i ukształtowaniem, stanowi boczną kulminacją na północno-zachodnim zboczu masywu Smreka Trójkrajnego. Wznosi się na garbie odchodzącym od grzbietu granicznego na kilkaset metrów w kierunku północno-wschodnim, od którego oddzielone jest minimalnym prawie niezauważalnym obniżeniem. Zbocze wschodnie dość stromo opada w kierunku doliny potoku czes. Stříbrný potok. Grzbietowe zbocze południowo-zachodnie łagodnie opada do niewielkiego siodła i przechodzi w zbocze bliźniaczego wyższego o 14 m. wzniesienia Karkulka (905 m n.p.m.), w kierunku północnym opada stromo do doliny bezimiennego potoku. Po stronie północno-wschodniej wzniesienie jest wyraźnie wydzielone dobrze wykształconymi dolinami potoków, od strony południowej doliną potoku czes. Stříbrný potok' a od strony północnej doliną bezimiennego potoku lewego dopływu potoku czes. Stříbrný potok. Wzniesienie położone na dziale wodnym, w całości zbudowane ze skał metamorficznych głównie z gnejsów gierałtowskich oraz łupków krystalicznych. Na zboczach wzniesienia pośród drzew występują pojedyncze kamienie.. Wzniesienie w całości porośnięte naturalnym lasem mieszanym regla dolnego, a w partiach szczytowych świerkowym. Położenie wzniesienia, kształt oraz niewyraźny szczyt gubiący się na tle wyższych wzniesień czynią wzniesienie nierozpoznawalnym w terenie.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Szczyt należy do jednych z najbardziej omijanych szczytów w Górach Złotych.
  • W odległości 330 m. na południowy zachód od szczytu stoi znak graniczny nr III/39/1.
  • Wzniesienie pod koniec XX wieku dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez szczyt nie prowadzi szlak turystyczny.

  • Do szczytu dochodzi się od Bielic zielonym szlakiem potem wzdłuż granicy państwa wąskim pasem pozbawionym drzew dochodzi się do wzniesienia Karkulka czes. Klínový. Szczyt położony jest 333 m. Na północny wschód od Karkulki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0
  • Ziemia Kłodzka, mapa w skali 1:50 000, Wydawnictwo "Compass", Kraków 2012, ISBN 978-83-7605-346-2
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2