Kliantus
_flowers.jpg) Clianthus puniceus | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
kliantus | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Clianthus Sol. ex Lindl. Trans. Hort. Soc. London, ser. 2, 1: 521 (1834 publ. 1835)[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
C. puniceus (G. Don) Solander ex J. Lindley[4] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Kliantus[5] (Clianthus Sol. ex Lindl.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące na nowozelandzkiej Wyspie Północnej[3][6], dawniej także na przyległej wyspie Great Barrier[7]. Oba gatunki są bardzo rzadkie w naturze i są uznawane za krytycznie zagrożone[7]. Występują w klimacie subtropikalnym w zaroślach i niskich zbiorowiskach o charakterze leśnym, zwykle na klifach wzdłuż wybrzeża[6], rzadziej w głębi lądu[8], prawdopodobnie jako pozostałości dawnego rozprzestrzenienia przez Maorysów[7]. Kwiaty zapylane są przez ptaki[8].
Oba gatunki rozpowszechnione są w uprawie jako rośliny ozdobne[6]. W chłodniejszym klimacie uprawiane bywają w pojemnikach (nie tolerują mrozu), zimą umieszczane są w szklarniach[8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Krzewy osiągające do 6 m wysokości. Pędy prosto wznoszące się i przewisające w górze[7].
- Liście
- Skrętoległe, zimozielone. Blaszka nieparzystopierzasta, tworzona przez kilkanaście miękkich listków[8], u C. puniceus jasnozielonych i matowych, u C. magnificus ciemnozielonych i błyszczących[7].
- Kwiaty
- Motylkowe, duże (do 8 cm długości), zebrane w zwisające grona wyrastające w kątach liści. Kielich utworzony jest z 5 równych i ostrych ząbków. Korona czerwona, rzadziej różowa lub białozielona, kreskowana u nasady żagielka. Pręcików 10, z których 9 ma nitki zrośnięte, a jeden, najwyższy jest wolny. Słupek pojedynczy, z jednego owocolistka, z górną zalążnią[8].
- Owoce
- Strąki nieco dęte, zawierają liczne, nerkowate nasiona[8].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja systematyczna
Jeden z rodzajów podplemienia Astragalinae plemienia Galegeae z podrodziny bobowatych właściwych (Faboideae) z rodziny bobowatych (Fabaceae)[2][9].
- Wykaz gatunków[3]
- Clianthus magnificus (Van Houtte) C.Dickens
- Clianthus puniceus (G.Don) Sol. ex Lindl.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ a b c d Clianthus Sol. ex Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ Clianthus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ Mieczysław Czekalski, Rośliny ozdobne do dekoracji wnętrz, Poznań: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, 1996, s. 52-53, ISBN 83-7160-011-9.
- ↑ a b c G. P. Lewis, Brian Schrire, Barbara Mackinder, Mike Lock: Legumes of the World. Royal Botanic Gardens, Kew, 2005, s. 486. ISBN 978-1-900347-80-8.
- ↑ a b c d e Clianthus. [w:] New Zealand Plant Conservation Network [on-line]. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ a b c d e f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 292. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ Genus: Clianthus Sol. ex Lindl.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2022-01-15]. (ang.).