Klonowiec (Góry Złote)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klonowiec
Państwo

 Polska
 Czechy

Pasmo

Góry Złote
Sudety Wschodnie

Wysokość

965[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Klonowiec”
Ziemia50°14′28,81″N 17°00′41,38″E/50,241336 17,011494

Klonowiec – szczyt o wysokości 965 m n.p.m. w Górach Złotych w Sudetach Wschodnich, leżący na granicznym grzbiecie, oddzielającym Polskę od Czech[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone na granicy polsko-czeskiej w Sudetach Wschodnich, w południowo-zachodniej części Gór Złotych, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, na granicznym na grzbiecie odchodzącym w kierunku północno-zachodnim od Smreka położonego po czeskiej stronie[3]. Wznosi się między Pasieczną, po północnej stronie i wzniesieniem Smrek Trójkrajny po południowo-wschodniej stronie, około 2,7 km, na południowy wschód od małej wioski Bielice[3].

Fizjografia[edytuj | edytuj kod]

Graniczne wzniesienie o spłaszczonym słabo zarysowanym wierzchołku charakteryzujące się dość stromym zachodnim zboczem, nieregularną rzeźbą i ukształtowaniem, stanowi boczną kulminacją na północno-zachodnim zboczu masywu Smreka Trójkrajnego. Wznosi się na krawędzi "worka bialskiego" na garbie odchodzącym od grzbietu granicznego na kilkanaście metrów w kierunku zachodnim, od którego oddzielone jest minimalnym obniżeniem. Zbocze zachodnie dość stromo opada w kierunku doliny Białej Lądeckiej. Grzbietowe zbocze południowo-wschodnie łagodnie wznosi się wzdłuż granicy do Smreka Trójkarnego (1117 m n.p.m.), a w kierunku północnym opada łagodnie grzbietowym zboczem do wzniesieniem Karkulka czes. Klínový (908 m n.p.m.). Wzniesienie położone na dziale wodnym, w całości zbudowane ze skał metamorficznych, głównie z gnejsów gierałtowskich oraz łupków krystalicznych[3]. Na zboczach wzniesienia pośród drzew występują pojedyncze kamienie. Wzniesienie od strony zachodniej wydziela dolina Białej Lądeckiej, a od strony południowo-zachodniej wydzielone jest doliną potoku Szyndzielnik, prawego dopływu Białej Lądeckiej[3]. Wzniesienie porośnięte w większości naturalnym lasem mieszanym regla dolnego, a w partiach szczytowych świerkowym[3]. Położenie wzniesienia, kształt oraz niewyraźny szczyt czynią wzniesienie nierozpoznawalnym w terenie, wzniesienie gubi się na tle wyższych okolicznych wzniesień.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez szczyt prowadzi szlak turystyczny[4]:

Do szczytu dochodzi się od Bielic zielonym szlakiem, potem wzdłuż granicy państwa wąskim pasem pozbawionym drzew.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GeoLocator. [dostęp 2018-06-07].
  2. na map.cz
  3. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 104, 105. ISBN 83-85773-01-0.
  4. Mapa turystyczna. [dostęp 2018-06-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0.
  • Ziemia Kłodzka, mapa w skali 1:50 000, Wydawnictwo "Compass", Kraków 2012, ISBN 978-83-7605-346-2.
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2.