Kołacz Ormian kuckich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kołacz Ormian kuckich – tradycyjna potrawa Ormian polskich. Odmiana kołacza.

Danie przybyło na Dolny Śląsk po II wojnie światowej wraz z Ormianami, którzy zamieszkiwali Kutach nad Czeremoszem i doskonale integrowali się tam z polskim kręgiem kulturowym, przy zachowaniu własnych tradycji, m.in. kulinarnych. Szczególnie dużo Ormian osiedliło się po wojnie w Obornikach Śląskich[1].

Jest to tradycyjne ciasto drożdżowe wypiekane z dodatkiem szafranu. Ormianie polscy trudnili się w znacznej mierze handlem, importując m.in. przyprawy i inne artykuły kolonialne. Znalazło to odzwierciedlenie w ich kuchni, bogatej we wschodnie przyprawy. Kołacz ormiański charakteryzuje się przygotowaniem ciasta z bardzo dużą liczbą żółtek (minimum 15 na kilogram mąki). Musi być wysoki, dobrze wypieczony i mocno zarumieniony, co odróżnia go od polskich, znacznie bledszych w barwie, kołaczy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ewa Mańkowska, Wielokulturowe dziedzictwo kulinarne Dolnego Śląska, w: ''Smak i Tradycja, nr 23/2017, Polska Izba Produktu Regionalnego, Warszawa, 2017, s.27, ISSN 2084-1671