Kościół św. Barbary w Tomicach

Kościół świętej Barbary

nr rej. 2412/A z 21.12.1932
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Tomice
Adres	ul. Spadzista
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Barbary w Tomicach
Wezwanie	św. Barbary
Wspomnienie liturgiczne	4 grudnia
Historia Data zakończenia budowy XV wiek 1761 Fundator Mikołaj Tomicki
Dane świątyni Styl gotycki barokowy Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Polski Kościół świętej Barbary
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół świętej Barbary
Położenie na mapie powiatu poznańskiego Kościół świętej Barbary
Położenie na mapie gminy Stęszew Kościół świętej Barbary
52°19′06,8″N 16°37′27,0″E

Kościół świętej Barbary w Tomicach – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat stęszewski archidiecezji poznańskiej).

Jest to świątynia ufundowana przez chorążego poznańskiego Mikołaja Tomickiego w 1463 roku. Z powodu ograniczonych możliwości finansowych i konieczności jednoczesnego wyposażenia wnętrza kościoła oraz wzniesienia plebanii, Mikołaj Tomicki wybudował świątynię jednonawową, bez wieży. Fundator zdecydował się jednak na wybór droższego, ale trwalszego materiału – cegły, pomimo dostępności i niższych kosztów zakupu drewna. Tomicki zbudował świątynię w centralnym miejscu wsi – na przecięciu głównych dróg i w sąsiedztwie rodzinnego dworu Tomickich usytuowanego nad brzegami jeziora.

Budynek kościoła, zwrócony w stronę wschodnią, ze swojej architektury gotyckiej zachował jedynie formę bryły ze stromym i spadzistym dachem oraz mocnymi szkarpami. Pierwsze elementy barokowe – chrzcielnice i ołtarz główny, zostały wprowadzone w II połowie XVII wieku przez rodzinę Opalińskich. W 1761 roku, dzięki staraniom Doroty Jabłonowskiej, dokonano poważnych zmian w formie i wyposażeniu świątyni. Frontowi został nadany charakter barokowy, zmniejszona została liczba okien, a także zatarte zostały ich ostrołukowe zakończenia. Dodatkowo poważnie został obniżony sufit świątyni, tym samym zostało przysłonięte gotyckie sklepienie, a także zostały otynkowane ściany kościoła.

Wyposażenie wnętrza kościoła to głównie zdobne i bogato złocone elementy, reprezentujące styl barokowy i rokokowy, m.in.: ołtarze boczne św. Barbary oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem i ołtarz główny z rzeźbami św. Anny Samotrzeciej, św. Jadwigi i św. Doroty, św. Piotra i Pawła.