Kościół św. Jana Chrzciciela w Kupnie
| kościół parafialny | |||||||||||||
 Kościół w 2022 roku | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Adres |
Kupno 347 | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Kolbuszowa  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kolbuszowskiego  | |||||||||||||
 50°11′52,5804″N 21°49′41,6068″E/50,197939 21,828224
| |||||||||||||
Kościół św. Jana Chrzciciela w Kupnie – rzymskokatolicki kościół znajdujący się w Kupnie, wpisany do gminnej ewidencji zabytków gminy Kolbuszowa[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół wybudowano w latach 1914–1920. Od 1962 do 1963 roku wewnątrz świątyni wykonano polichromię figuralną i ornamentalną. Jej autorem był Wacław Taranczewski. Powstały również dwa ołtarze boczne, których projektantami byli Bogdan i Anatol Drwalowie[2]. W 1992 wyremontowano elewacje budynku, a rok później odmalowano jego wnętrze[3]. W latach 1997–1998 w świątyni powstały witraże, które są jedynymi w Polsce wykonanymi według projektu o. Piotra Cholewki[4].
Architektura i wnętrze[edytuj | edytuj kod]
Świątynia w stylu nadwiślańsko-neogotyckim[2][3][a]. Na elewacjach zewnętrznych ceglane detale. Do wnętrza kościoła prowadzi wąska i niska kruchta. Dach pokryto blachą. Wieńczy go sygnaturka, która została nakryta strzelistym, ostrołukowym dachem hełmowym[6].
Wewnątrz budowli znajduje się neoromański ołtarz z 1925 roku[6].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Inne źródło podaje styl neogotycki[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ EWIDENCJA ZABYTKÓW ARCHITEKTURY, BUDOWNICTWA I ARCHEOLOGII. kolbuszowa.pl. [dostęp 2022-04-05]. (pol.).
- ↑ a b Historia. kupno.parafia.info.pl. [dostęp 2022-04-05]. (pol.).
- ↑ a b Kupno. diecezja.rzeszow.pl. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Maria J. Żychowska: O. Piotr Cholewka – znany nieznany. sacrumetdecorum.pl. [dostęp 2022-04-05]. (pol.).
- ↑ Trześniowski 2010 ↓, s. 84.
- ↑ a b Trześniowski 2010 ↓, s. 85.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- red. Zbigniew Trześniowski: Ziemia kolbuszowska. Przewodnik. Rzeszów: Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, 2010. ISBN 978-83-61746-61-4.