Kościół św. Mikołaja w Szczecinie (Śmierdnica)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Mikołaja
A-309 z dnia 24.04.2007[1]
Ilustracja
Ruiny kościoła
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Wyznanie
Kościół
Wezwanie

św. Mikołaja

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja”
Ziemia53°20′22″N 14°45′00″E/53,339444 14,750000

Kościół św. Mikołajagotycki kościół, który znajdował się w Śmierdnicy (od 1972 roku część Szczecina) przy dzisiejszej ul. Nauczycielskiej. Zniszczony podczas II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół został wzniesiony w 2. połowie XV wieku[1]. Po raz pierwszy odnotowany jest w źródłach w 1492 roku jako filia kościoła w Płoni. Była to murowana, wzniesiona z kamienia i cegły jednosalowa budowla bez wyodrębnionego prezbiterium, zbudowana na planie prostokąta o wymiarach 14×9,4 m[2]. W XVIII wieku do zachodniej elewacji dostawiono drewnianą wieżę[2]. Wnętrza kościoła nakryte było nagim stropem belkowym. Znajdowały się w nim ołtarz z 1599 roku, empora organowa, stalle z 1574 roku, chrzcielnica z misą z 1665 roku, dwie gotyckie rzeźby przedstawiające Matkę Boską z dzieciątkiem i XIX-wieczny świecznik korpusowy. We wschodniej ścianie znajdowała się pomalowana czerwoną farbą nisza z sakramentarium, zamykanym drzwiczkami z ozdobnym okuciem z krzyżem i gotycką rozetą. Na kościelnej wieży zawieszone były dwa dzwony o wadze 301 i 85 kg[2]. Do świątyni przylegał cmentarz[2].

Kościół został poważnie uszkodzony w czasie II wojny światowej, po jej zakończeniu pozostały z niego tylko ściany i część dachu. Wnętrze pozbawione było już zabytkowego wyposażenia, a dzwony prawdopodobnie jeszcze w trakcie działań wojennych zdjęto i przetopiono na potrzeby wojska[2]. Po 1945 roku budowla popadła w ruinę. Zachowała się jedynie mocno zniszczona ściana południowa i resztki północno-zachodniego narożnika[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2017-06-09].
  2. a b c d e f Marek Łuczak: Płonia, Śmierdnica, Jezierzyce. Szczecin: Pomorskie Towarzystwo Historyczne, 2009, s. 92-96. ISBN 978-83-75-1814-8-7.