Kościół św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Stanisława Kostki
w Złejwsi Wielkiej
A/1671/1-2 z 11 grudnia 2014[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Stanisława Kostki
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Zławieś Wielka

Adres

ul. Jasna 16

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

parafia św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej

Wezwanie

św. Stanisława Kostki

Położenie na mapie gminy Zławieś Wielka
Mapa konturowa gminy Zławieś Wielka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej”
Położenie na mapie powiatu toruńskiego
Mapa konturowa powiatu toruńskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej”
Ziemia53°05′54,204″N 18°19′38,099″E/53,098390 18,327250
Widok z lotu ptaka

Kościół św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiejkatolicka świątynia parafialna w miejscowości Zławieś Wielka. Wzniesiono ją u schyłku XIX wieku jako kościół ewangelicki. Należy do parafii św. Stanisława Kostki w Złejwsi Wielkiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX przytłaczającą większość ludności wsi stanowili niemieccy ewangelicy i osadnicy olęderscy. W 1894 zatwierdzono plan budowy kościoła. W 1895 położono kamień węgielny. W 1896 dokonano zakupu organów elbląskiej firmy Wittek. W 1898 zakończono pierwszą fazę budowy. Dopiero później dobudowano wieżę, którą po jakimś czasie podwyższono. Bryłę uzupełniono później o kruchtę po lewej stronie głównego wejścia. Obiekt posiadał dzwony. Na wieży umieszczono tarcze zegarowe, jednak ze względu na wybuch I wojny światowej zegar nie został uruchomiony. Podczas wojny władze dokonały konfiskaty dzwonów kościelnych[2].

W latach 1904-1905 obok kościoła wybudowano pastorówkę dla pierwszego powołanego w 1903 pastora pomocniczego[2].

W okresie II Rzeczypospolitej kościół należał do gminy ewangelickiej znajdującej się w strukturach superintendentury (diecezji) toruńskiej Ewangelickiego Kościoła Unijnego. W 1937 parafia liczyła 900 wiernych. Kościół służył ewangelikom do 1945, po czym został ograbiony. W 1948 został przejęty został na potrzeby kultu katolickiego[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowany został w stylu neoromańskim[2] i przetrwał do czasów współczesnych w niezmienionej formie architektonicznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-10-03].
  2. a b c d Nowa struktura ewangelicka nowy kościół. www.parafiakos9f.nazwa.pl. [dostęp 2015-02-26]. (pol.).