Kościół św. Stanisława w Solcu nad Wisłą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół
pw. Świętego Stanisława
326/A z 15.06.1967 i 153/A z 16.03.1982
kościół filialny
kościół poklasztorny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Solec nad Wisłą

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia NMP w Solcu nad Wisłą

Wezwanie

św. Stanisława

Położenie na mapie Solca nad Wisłą
Mapa konturowa Solca nad Wisłą, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława”
Położenie na mapie powiatu lipskiego
Mapa konturowa powiatu lipskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława”
Położenie na mapie gminy Solec nad Wisłą
Mapa konturowa gminy Solec nad Wisłą, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława”
Ziemia51°07′59,04″N 21°45′46,54″E/51,133067 21,762928

Kościół świętego Stanisława w Solcu nad Wisłąrzymskokatolicki kościół filialny należący do dekanatu lipskiego diecezji radomskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została ufundowana przez księcia Krzysztofa Zbaraskiego w stylu wczesnego baroku w 1626 roku. Pracowali przy nim ojcowie franciszkanie reformaci aż do kasaty zakonu w 1864 roku, po­tem opiekę nad kościołem przejęła parafia. Gwardianem tutejszego klasztoru był Bonawentura Czerniawski, stracony przez Rosjan za sprzyjanie powstaniu styczniowemu[1]. W tym czasie część klasztoru, ogród i ziemia zostały przekazane szkole, późniejszemu Seminarium Nauczycielskiemu. Budowla była remontowana i konser­wowana w latach 1995-1996 przez zespół z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kościół został poświęcony w dniu 3 listopada 1996 roku przez biskupa Stefana Siczka. Świątynia została wyremontowana dzięki staraniom byłego proboszcza księdza Tadeusza Gębki. Jest to budowla o jednej nawie, orientowana, wybudowana z ciosu[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Fasada frontowa kościoła podparta jest ścianami piramidalnymi. Świątynia, oprócz nawy posiada także prezbiterium, zakrystię i skarbczyk. Ołtarz główny reprezentuje styl barokowy i został wyrzeźbiony w piaskowcu. Został wykonany w 1630 roku. W jego centralnej części jest umieszczony obraz św. Stanisława. W jego górnej części jest umieszczony obraz Przemienienia Pańskiego. Ołtarz jest ozdobiony także herbem Zbaraskich. Za ołtarzem głównym jest umieszczona zakrystia, w której znajduje się kredens z nadbudową z XVII stulecia. Za zakrystią znajduje się pomieszczenie, w którym przechowywane są obrazy Stacji Drogi Krzyżowej. Pochodzą z XVIII wieku i zostały wyjęte z krużganków. Przed ołtarzem głównym mieści się wejście do grobów. Kościół posiada dwa ołtarze boczne. Lewy ołtarz jest poświęcony Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Nad nim znajduje się Trójca Święta, a po obu stronach mieszczą się symbole: Wieża Dawidowa, Dom Złoty, Zwierciadło Sprawiedliwości i Arka Przymierza. Na górze znajduje się św. Wawrzyniec. Prawy ołtarz jest poświęcony św. Antoniemu (obraz pochodzi z XVIII wieku). W jego górnej części jest umieszczony obraz św. Józefa z Dzieciątkiem, a w dolnej obraz Adoracji Matki Bożej a także tabernakulum z lampką wieczną. Organy znajdujące się w świątyni mają ponad 150 lat[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1863 Słownik biograficzny powstańców styczniowych działających na terenie województwa sandomierskiego, Tarnobrzeg 2013, s. 20.
  2. Solec nad Wisłą - Parafia pw. Wniebowzięcia NMP. Diecezja radomska. [dostęp 2014-12-27]. (pol.).
  3. Zabytki sakralne. Urząd Gminy Solec nad Wisłą. [dostęp 2014-12-27]. (pol.).