Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Gdańsku-Brętowie
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Adres |
ul. Juliusza Słowackiego 79, 80–257 Gdańsk | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Gdańska  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |||||||||
 54°22′47,6″N 18°34′30,4″E/54,379889 18,575111
| |||||||||
Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Gdańsku – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Gdańsku, w dzielnicy Brętowo. Wchodzi w skład dekanatu Gdańsk-Oliwa należącego do archidiecezji gdańskiej[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki, stary kościół[edytuj | edytuj kod]
W 1904 parafia NSPJ w Gdańsku zakupiła działkę w Brętowie, na której miał powstać cmentarz. W 1910 Prusacy zezwolili na ustawienie w tym miejscu kaplicy przedpogrzebowej. Gdy kaplica powstała, mieszkańcy poprosili biskupa chełmińskiego na odprawianie w niej mszy św. w każdą niedzielę. Prośba została przyjęta pozytywnie. Początkowo Eucharystię odprawiał proboszcz z Wrzeszcza, zaś 21 stycznia 1920 biskup chełmiński Rosentreter zezwolił na wykorzystywanie kaplicy do celów duszpasterskich, której duszpasterzem w 1921 został ks. Jan Kamulski[2]. W tym samym roku ustanowiono przy kaplicy kurację[2]. Podlegała ona parafii w Oliwie. 20 lutego 1929 biskup O'Rourke przekształcił kurację w oddzielną parafię. Wezwanie parafii nawiązywało do znajdującego się w kaplicy obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, otaczanego szczególnym kultem przez ks. Kamulskiego. Do czasu II wojny światowej w kaplicy odbywały się kazania w języku niemieckim. 29 października 1929 poświęcono kościół. W 1945 r. kościół uległ częściowemu zniszczeniu. Jego odbudowę zakończono w 1948[3].
Nowy kościół[edytuj | edytuj kod]
W 1977 narodziła się koncepcja budowy nowej świątyni, gdyż tamtejsza nie była w stanie pomieścić wszystkich wiernych. W lipcu 1980 rozpoczęto budowę nowego kościoła, wg projektu Jana Zwiejskiego[3]. 11 lipca 1983 wmurowano kamień węgielny pochodzący z Jasnej Góry. 25 grudnia 1984 arcybiskup Tadeusz Gocłowski poświęcił kościół dolny. W 1988 stary kościół rozebrano, a obraz patronki znajdujący się w ołtarzu przeniesiono do nowego kościoła. We wrześniu 1999 wybuchł pożar dachu. Zniszczona została górna część dachu, ocalała zaś wieża[3]. W jej wnętrzu znajdują się dzwony[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Kościół w trakcie odbudowy -
Kościół obecnie -
Kościół obecnie
.jpg)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Kościoły archidiecezji gdańskiej. Nasze dziedzictwo. Tom I" (Praca zbiorowa), 2006
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Archidiecezja Gdańska [online], Archidiecezja Gdańska [dostęp 2022-05-23].
- ↑ a b Gdańsk-Brętowo - Parafia rz.-kat. pw. MB Nieustającej Pomocy – Genepedia [online], genepedia.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ a b c KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Kościół MB Nieustającej Pomocy w Gdańsku - Niedźwiedniku - Dzwony 12:00 (Dedykacja dla Mikos Dzwony). [dostęp 2022-05-23].