Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zduńskiej Woli-Karsznicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
w Zduńskiej Woli-Karsznicach
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zduńska Wola-Karsznice

Adres

Juliusza Sylli

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zduńskiej Woli-Karsznicach

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie Zduńskiej Woli
Mapa konturowa Zduńskiej Woli, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusaw Zduńskiej Woli-Karsznicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusaw Zduńskiej Woli-Karsznicach”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusaw Zduńskiej Woli-Karsznicach”
Położenie na mapie powiatu zduńskowolskiego
Mapa konturowa powiatu zduńskowolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusaw Zduńskiej Woli-Karsznicach”
Ziemia51°34′42,7″N 19°00′06,5″E/51,578528 19,001806

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zduńskiej Woli-Karsznicachrzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat łaski archidiecezji łódzkiej). Znajduje się w Karsznicach, osiedlu Zduńskiej Woli.

Budowa świątyni została rozpoczęta 10 maja 1985 roku. Kościół został projektowany przez architekta Mirosława Rybaka. Budowla jest murowana, wzniesiona została w stylu nowoczesnym, na planie sześciokąta, symetryczna, bryła zamknięta jest kaskadowymi dachami. Nawa główna oraz dwie przylegające kaplice są rozdzielone zakrystią. Świątynia została konsekrowana 28 września 1997 roku przez arcybiskupa Władysława Ziółka.

Do wyposażenia kościoła należą: ołtarze marmurowe – główny Najświętszego Serca Jezusowego, boczne: św. Katarzyny Aleksandryjskiej i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, w kaplicach: Miłosierdzia Bożego i Matki Boskiej Fatimskiej, ambonki murowane – umieszczone przy ołtarzu głównym i w kaplicy Miłosierdzia Bożego, tabernakulum pancerne – obustronne, murowana chrzcielnica, dwa dzwony z mikroprocesorowym sterownikiem: na wieży i dzwonnicy obok świątyni, organy elektroniczne „Jubilate”, stacje Drogi Krzyżowej wyrzeźbione w drewnie lipowym, cztery konfesjonały dębowe, osiemdziesiąt sześć ławek dębowych, podstawa marmurowa pod feretron Chrystusa Miłosiernego i św. Faustyny znajdująca się w kaplicy Miłosierdzia Bożego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]