Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju w Rzymie (Parioli)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju w Rzymie
Chiesa di Santa Maria della Pace ai Parioli
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym, viale Bruno Buozzi 75

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Josemaríi Escrivá de Balaguer

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju w Rzymie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju w Rzymie”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju w Rzymie”
Ziemia41°55′19,65″N 12°29′00,97″E/41,922125 12,483603

Kościół Najśw. Marii Panny Królowej Pokoju – świątynia prałacka prałatury personalnej Opus Dei w Rzymie, jest więc kościołem katedralnym.

Wnętrze kościoła prałackiego Opus Dei w Rzymie

Nazwa wł. to Chiesa di Santa Maria della Pace ai Parioli (znana zabytkowa świątynia pod tym samym wezwaniem znajduje się w dzielnicy Ponte, w pobliżu Piazza Navona). Kościół prałacki mieści się w Parioli, części dzielnicy Pinciano, przy viale Buozzi. Znajduje się w dolnej kondygnacji Villa Tevere, głównej siedziby Opus Dei i na zewnątrz niczym się nie wyróżnia, jest jednak dostępny przez cały dzień.

Na architektoniczny kształt świątyni, wzniesionej jako kaplica domowa, oraz na teologiczne treści i artystyczny wyraz wystroju, decydujący wpływ wywarł św. Josemaría Escrivá de Balaguer, założyciel Opus Dei, który pierwszą mszę odprawił tu 31 grudnia 1959 r. Jednonawowe wnętrze, zakończone podwyższonym prezbiterium z apsydą, bezpośrednio nawiązuje do rzymskiej sztuki sakralnej, od starochrześcijańskiej, przez średniowiecze, po renesans i barok. Ściany zdobią dostawione kolumny, pilastry i marmurowe inkrustacje. Sklepienie apsydy wypełnia mozaika, na osi ustawiono marmurową katedrę biskupią, nad którą został umieszczony wizerunek Królowej Pokoju, przywieziony przez założyciela z Hiszpanii (malował Manuel Caballero). Nad wysuniętym przed apsydę ołtarzem, stanowiącym centrum świątyni, wznosi się konfesja. Pod ołtarzem w oszklonym relikwiarzu złożono po beatyfikacji w 1982 r. ciało św. Josemarii Escrivá (1902-1975). Nawa kryta jest ozdobnym stropem, po bokach wznoszą się wąskie galerie. Stacje Drogi Krzyżowej wykonano z ceramicznych płytek. Zabytkowym elementem, związanym z osobą św. Josemarii, jest chrzcielnica przy której został ochrzczony w Barbastro, dar tamtejszej diecezji.

W krypcie poniżej – połączonej schodami z kościołem – zgodnie z duchowością świętego, podkreślającego rolę eucharystii i sakramentu pokuty w życiu wiernych, urządzono kaplicę Najśw. Sakramentu i ustawiono konfesjonały. Tu spoczywa bezpośredni następca założyciela, bp Álvaro del Portillo (1914-1994), starsza siostra św. Josemarii, Carmen Escrivá (1898-1957), oraz pierwsza numeraria pomocnicza Dora del Hoyo, a pierwotnie był pochowany również i sam święty.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]