Komety muskające Słońce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Komety muskające Słońce (ang. Sungrazing comet) – komety, które przechodząc przez punkt przysłoneczny swojej orbity, przechodzą ekstremalnie blisko powierzchni Słońca. Podczas takich spotkań może dojść do rozpadu tych komet, bądź mogą one ulec destrukcji w koronie słonecznej.

Przykładowe komety muskające Słońce:

Do komet muskających Słońce należy 5 grup: Kreutza, Krachta, Krachta II, Marsdena (Machholza) i Meyera. Grupa Kreutza jest najbardziej rozpowszechniona. Należy do niej ponad 1000 obiektów (aż 90% komet obserwowanych przez sondę SOHO należy do tej właśnie grupy komet). Do grupy Kreutza należy np. Kometa Ikeya-Seki. Komety z grupy Kreutza powstały prawdopodobnie w wyniku kolejnych rozpadów jednej, ogromnej komety przelatującej bardzo blisko Słońca w XII wieku[1]. Zarówno do grupy Marsdena, jak i Krachta należy kometa 96P/Machholz; one też są źródłem dwóch rojów meteorów: Kwadrantyd (pochodzącego od planetoidy (196256) 2003 EH1) i Arietyd (pochodzącego od asteroidy (1566) Ikar).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]