Komin w Studnisku Mirowskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komin w Studnisku Mirowskim
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Mirów, Studnisko

Właściciel

prywatny

Długość

3,5 m

Głębokość

0 m

Deniwelacja

3,5 m

Wysokość otworów

380 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

350 m

Ekspozycja otworów

ku górze

Kod

J.Cz.III-04.15

Położenie na mapie gminy Niegowa
Mapa konturowa gminy Niegowa, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Mirowskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Mirowskim”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Mirowskim”
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego
Mapa konturowa powiatu myszkowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Mirowskim”
Ziemia50°36′55″N 19°28′59″E/50,615278 19,483056
Strona internetowa

Komin w Studnisku Mirowskimkomin w skale Studnisko na Grzędzie Mirowsko-Bobolickiej na Wyżynie Częstochowskiej[1]. Administracyjnie należy do wsi Mirów, w gminie Niegowa, w powiecie myszkowskim, w województwie śląskim[2].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Komin znajduje się na północno-wschodniej ścianie Studniska. Na ścianach tej turni są drogi wspinaczkowe. Jedna z nich o nazwie Studnisko i trzecim stopniu trudności w skali polskiej prowadzi wewnątrz komina[3]. Komin ma dużą średnicę i owalny przekrój. Jest niewysoki (3,5 m), ale efektowny. W dole ma niewielki otwór o wymiarach 0,8 × 1,3 m wychodzący na trawiasty stok. Ma również górny otwór. Jego ściany gęsto pokrywają krasowe jamki i ospa krasowa. Nielicznie rosną na nich kępy skalnicy gronkowej i paprotnicy skalnej. Nacieków brak[1].

Komin znany był od dawna, wzmiankowany przez wspinaczy skalnych, jednak nie opisywany. Po raz pierwszy jego dokumentację opracował J. Zygmunt w czerwcu 2009 r.[1]

W Grzędzie Mirowsko-Bobolickiej jest jeszcze jedna skała o nazwie Studnisko i w niej również jest obiekt jaskiniowy o nazwie Studnia w Studnisku przy Zamku[4]

Komin

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jerzy Zygmunt, Komin w Studnisku Mirowskim, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-04-28].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-08-13].
  3. Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
  4. Jerzy Zygmunt, Studnia w Studnisku przy Zamku, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-04-28].