Konwalijka dwulistna

Konwalijka dwulistna
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	jednoliścienne
Rząd	szparagowce
Rodzina	szparagowate
Rodzaj	konwalijka
Gatunek	konwalijka dwulistna
Nazwa systematyczna
Maianthemum bifolium (L.) F. W. Schmidt Fl. boem. 4:55. 1794
Synonimy
Majanthemum bifolium (L.) DC., Smilacina bifolia (Linnaeus) Desfontaines

Kwiaty

Konwalijka dwulistna (Maianthemum bifolium) – gatunek byliny zaliczany do rodziny szparagowatych (Asparagaceae) według systemu APG III (2009). Roślina występuje w Europie i Azji, pospolita jest w całej Polsce.

Morfologia

Kłącze

Cienkie, czołgające się.

Łodyga

Pojedyncza, wzniesiona, nierozgałęziona, rzadko owłosiona, o wysokości zaledwie 5–20 cm.

Liście

Przeważnie, jak wskazuje nazwa gatunkowa rośliny, występują tylko dwa liście. Istnieje też rzadko spotykana odmiana trzylistna, u której z kąta każdego liścia wyrasta oddzielna łodyga kwiatostanowa. Liście sercowatojajowate, ostro zakończone, osadzone blisko siebie. Nerwy na spodniej stronie blaszki wystające, orzęsione.

Kwiaty

Zebrane w 2–3 kwiatowe baldaszki tworzące grono na szczycie łodygi. Kwiatki bardzo drobne, na krótkich szypułkach osadzonych w kątach przysadek. Cztery działki okwiatu, długości 2–3 mm, o białym, lub żółtawym kolorze, zrośnięte w nasadzie. Pręciki cztery, o długości takiej, jak działki (lub niewiele mniejszej), słupek jeden z grubą i krótką szyjką i 2–3 komorową zalążnią. Kwiaty przedsłupne, kwitną od maja do czerwca, są owadopylne (zapylane przez muchówki).

Owoc

Kulista jagoda, zawierająca 1–2 kuliste nasiona. Początkowo zielona, po dojrzeniu czerwona.

Biologia i ekologia

Występuje w lasach, głównie na próchnicznych glebach powstałych w wyniku rozkładu igliwia i liści. Jest rośliną wskaźnikową takich właśnie gleb. Geofit ryzomowy o zasięgu okołobiegunowym. Często tworzy duże skupiska. Występuje na całym niżu, jak również w górach, gdzie dochodzi aż do piętra kosówki.

Roślina trująca

Owoce są trujące.

Bibliografia

1. František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
2. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
3. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.