Przejdź do zawartości

Kopalnia Podgórze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Sławek Borewicz (dyskusja | edycje) o 17:29, 26 cze 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kopalnia Podgórze
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Strona internetowa
Początkowy odcinek sztolni 19a
Leżaki stanowiące pozostałość po inhalatorium radonowym
Schody pomiędzy poziomami sztolni

Kopalnia Podgórzekopalnia rud uranu w Kowarach, czynna w latach 1950–1958, będąca częścią "Przedsiębiorstwa Kowarskie Kopalnie", później Zakładów Przemysłowych R-1 (ros. Предприятие Кузнецкие Рудники).

Była to jedyna kopalnia w Kowarach zbudowana całkowicie po II wojnie światowej.

Położenie

Kopalnia Podgórze jest położona w Karkonoszach, na północno-wschodnich zboczach Kowarskiego Grzbietu, w górnej części doliny Jedlicy, powyżej Kowar. Kopalnia Podgórze składała się ze sztolni nr 16, 17, 18, 19 i 19a oraz ślepych szybów. Przy sztolniach nr 19 i 19a znajduje się wielka hałda skał płonnych, natomiast przy pozostałych wyrobiskach hałdy są niezbyt duże[1].

Historia

W 1950 r. odkryto w górnej części doliny Jedlicy anomalię radonową. W tym samym roku rozpoczęto drążenie sztolni nr 16. Od września złoże "Podgórze" było rozpoznawane, dokumentowane i jednocześnie eksploatowane[2].

W latach następnych złoże było udostępniane sztolniami 17, 18, 19 i 19a oraz ślepymi szybami do głębokości 660 m[1][2]. Szyby odwadniane były grawitacyjnie, a do transportu używano kolejki wąskotorowej, której tory rozkradziono po 1989.[potrzebny przypis]

Ogółem w latach 1950–1958 w kopalni Podgórze wydobyto 196,2 tony rudy uranowej o zawartości 0,25% uranu w tonie[2].

W latach 1971–1972 w sztolni nr 19a przygotowywano do otwarcia inhalatorium radonowe. W czasie prowadzenia tych prac wydobyto niewielkie ilości rudy uranu[2].

Inhalatorium otworzono w 1974 roku. należało one do P.P. Uzdrowisko Cieplice i zamknięto je ostatecznie w 1989 roku. Nadzór nad inhalatorium miała Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.

Obecnie utworzono tam podziemną trasę turystyczną, całkowicie bezpieczną pod względem promieniowania. Ekspozycja obejmuje m.in. narzędzia górnicze, mapy kopalni oraz największą w Polsce kolekcję szkła uranowego. Turyści poza zwiedzaniem kopalni i podziemnego inhalatorium, poznają również tajną działalność Zakładów Przemysłowych R-1 i tajemnice dotyczące kontraktu na sprzedaż uranu do ZSRR. Zwiedzanie odbywa się z przewodnikiem.

W "Kopalni Podgórze" znajduje się zalany szyb górniczy (głębokość 242 metry) i jest to aktualnie najgłębsze podziemne nurkowisko w Polsce. Najgłębsze nurkowanie odbyło się do głębokości 157 metrów (Michał Rachwalski, 2015 rok)[3].

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Literatura dodatkowa

  • Tadeusz Dziekoński: Wydobywanie i metalurgia kruszców na Dolnym Śląsku od XIII do połowy XX wieku, Ossolineum, 1972.

Linki zewnętrzne

  1. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie mapa
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Klementowski
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie wp
    BŁĄD PRZYPISÓW