Corona Virginis Marie
| Autor |
brat Seweryn |
|---|---|
| Data powstania |
pocz. XVI w. |
| Miejsce powstania |
Kobylin(?) |
| Zawartość | |
| Język | |
| Technika | |
| Liczba kart |
8 |
| Data odkrycia |
prawd. 1897 |
| Odkrywca | |
| Miejsce przechowywania |
Corona Virginis Marie (pol. Korona Dziewicy Marii) – zbiór rękopisów pochodzących z początku XVI wieku, przechowywanych w Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu (sygn. 1361)[1]. Na zbiór składa się osiem papierowych kart napisanych przez brata Seweryna, bernardyna[1]. Powstał prawdopodobnie w klasztorze w Kobylinie[1].
Zawartość dzieła[edytuj | edytuj kod]
Na zbiór składają się[1]:
- polska pieśń Bądź wiesioła, Panno czysta (koronka maryjna)
- siedem pieśni maryjnych po łacinie wraz z zapisem melodii:
- Angelus ad Virginem missus (Anioł do Dziewicy posłany) (abecedariusz)
- O Maria, dulcor florum (O Maryjo, wdzięcznie kwitnąca)
- Salve, sancta parens, omni nevo carens (Witaj, święta posłuszna, i nie wszystka próchniejąca)
- Salve, sancta parens, virga nunquam arens (Witaj, święta posłuszna, różdżko nigdy nie uschła) (utwór jednogłosowy)
- Cum autem venissem (Z/Do owej przychodząc) (popularna lauda włoska pierwotnie autorstwa Jana de Quadris, tutaj prawdopodobnie polska przeróbka lokalna)
- Gaude, Virgo mater Christi (Raduj się Dziewico, matko Chrystusa)
- Nigra sum sed formosa (Czarna/mroczna jestem lecz kształtna(?)) i Dies est leticie (Dzień jest przynoszący śmierć) (dwa utwory niezwiązane z koronką)
- cztery exempla łacińskie, nawiązujące do Kwiatków św. Franciszka:
- O bracie Aniele
- O bracie Kurandusie
- O dwóch bliźniakach
- O studencie Rogerze
Sześć utworów muzycznych jest wpisanych między exempla, zaś dwa bardziej rozbudowane znajdują się na końcu[1]. Wszystkie utwory muzyczne, z wyjątkiem jednogłosowego Salve, sancta parens, virga nunquam arens, są kompozycjami trzygłosowymi[1].
Historia i znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Dzieło ma duże znaczenie naukowe – posiada znaczące walory literackie, a większość zawartych w nim pieśni to bezcenny zabytek polskiej muzyki polifonicznej u zarania renesansu[2]. Jest fragmentem wyjętym z większego kodeksu lub inkunabułu[2]. Biblioteka Raczyńskich otrzymała go między 1934 a 1938 w ramach większego daru prof. Bolesława Erzepkiego, który odnalazł rękopisy prawdopodobnie w 1897 w kościele św. Piotra i Pawła w Krotoszynie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Wydra. Corona Virginis Marie brata Seweryna z początku XVI wieku. „Winieta. Pismo Biblioteki Raczyńskich”. 2 (60), s. 1–2, 2012. ISSN 1509-6343.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Corona Virginis Marie w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej