Korzenie powietrzne
Korzenie powietrzne – zmodyfikowane korzenie, które pobierają wodę z powietrza. Tkanka pokrywająca korzenie to wielowarstwowa skórka zbudowana z kilku warstw martwych komórek. Warstwa ta, nazywana welamenem, niczym gąbka chłonie wodę z opadów deszczu i parę wodną[1]. Welamen tworzy srebrnobiałą okrywę. Jego komórki są wypełnione powietrzem i zazwyczaj w ścianach komórkowych mają pory[2].
Korzenie powietrzne występują między innymi u epifitów, np. u monstery dziurawej[3]. Mogą wchłaniać nie tylko wodę i parę wodną, ale także gazowe składniki powietrza (np. amoniak), które następnie roślina wykorzystuje w swoich procesach przemiany materii[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 163. ISBN 83-01-13953-6.
- ↑ a b Edmund Malinowski: Anatomia roślin. Warszawa: PWN, 1966.
- ↑ JN. Rakován, A. Kovács, J. Szujkó-Lacza. Development of idioblasts and raphides in the aerial root of Monstera deliciosa liebm.. „Acta Biol Acad Sci Hung”. 24 (1), s. 103-18, 1973. PMID: 4130525.