Kostiantyn Simczuk
Kostiantyn Simczuk w barwach Ukrainy (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost |
183 cm |
Pozycja |
bramkarz |
Uchwyt |
lewy |
Odznaczenia | |
Kostiantyn Mykołajowycz Simczuk, ukr. Костянтин Миколайович Сімчук (ur. 26 lutego 1974 w Kijowie) – ukraiński hokeista, reprezentant Ukrainy, olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]- Sokił Kijów (1993–1997)
- SzWSM Kijów (1995–1996)
- Tacoma Sabercats (1997–1998)
- Las Vegas Thunder (1998–1999)
- Bakersfield Condors (1999)
- Port Huron Border Cats (1999)
- Knoxville Speed (1999–2000)
- San Diego Gulls (2000)
- Fort Wayne Komets (2000–2001)
- Sokił Kijów (2001)
- Spartak Moskwa (2001–2002)
- Saławat Jułajew Ufa (2002–2004)
- Sibir Nowosybirsk (2004–2005)
- Mietałłurg Magnitogorsk (2005–2006)
- HK MWD Bałaszycha (2006)
- CSKA Moskwa (2006–2007)
- Spartak Moskwa (2007–2008)
- Sibir Nowosybirsk (2008–2009)
- Sokił Kijów (2011–2012, 2013)
Wychowanek i wieloletni zawodnik Sokiłu Kijów. W międzyczasie przez cztery lata grał w USA w ligach WCHL, IHL, UHL. Następnie powrócił do Europy i grał w klubach rosyjskach w rozgrywkach Superligi i w pierwszym sezonie KHL. Od 2009 ponownie był zawodnikiem Sokiłu w rodzimych rozgrywkach Wyższej Ligi, którą w 2011 zastąpiła Profesionalna Chokejna Liha[1]. Pierwotnie miał występować do zakończenia sezonu 2011/2012, jednak powrócił do gry w fazie play-off sezonu 2012/2013 i zdobył z Sokiłem brązowy medal.
Wielokrotny reprezentant kraju w juniorskich kadrach i seniorskiej reprezentacji. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1996, 1997 (Grupa C), 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006 (Elita), 2009, 2010, 2011 (Dywizja I) oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 2002.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]- Sokił Kijów (2012–2013), trener bramkarzy
- Biłyj Bars Biała Cerkiew (2013–2014), trener bramkarzy
- Reprezentacja Ukrainy (2013–2014), trener bramkarzy
- Generals Kijów (2015–2016), asystent trenera
- Reprezentacja Ukrainy do lat 20 (2016–2017), trener bramkarzy
- Mietałłurg Nowokuźnieck (2017), trener bramkarzy
- Sokił Kijów (2018/2019), asystent trenera
- Sokił Kijów (2020–), dyrektor
- Reprezentacja Ukrainy (2021–), asystent trenera
- Sokił Kijów (2022–), główny trener
Od 2012 pełnił funkcję dyrektora sportowego w Sokile Kijów. Po zakończeniu sezonu w sierpniu 2013 został trenerem bramkarzy w klubie Biłyj Bars Biała Cerkiew[2][3]. W tym samym czasie objął stanowisko trenera bramkarzy w reprezentacji Ukrainy, której selekcjonerem został Andriej Nazarow[4][5]. Od lipca 2015 do końca października 2016 asystent trenera w klubie Generals Kijów[6][7].
Od czerwca 2017 trener bramkarzy i asystent głównego trenera, swojego rodaka Wadyma Szachrajczuka, w rosyjskim klubie Mietałłurg Nowokuźnieck[8]. Na początku września 2017 sztab trenerski Szachrajczuka został zwolniony[9].
W 2020 został dyrektorem DJuSSz oraz reaktywowanego klubu Sokiła[10]. W październiku tego roku kontrakt z klubem podpisał jego syn Michaił (ur. 2002), grający na pozycji napastnika[11][12]. Na początku marca 2021 ogłoszono, że został asystentem selekcjonera kadry Ukrainy, Wadyma Szachrajczuka[13]. W tym charakterze uczestniczył w turniejach MŚ edycji 2022 (Dywizja IB)[14], 2023, zimowej Uniwersjady edycji 2023[15]. Przed sezonem 2022/2023 objął obowiązki głównego trenera w Sokile Kijów[16].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Reprezentacyjne
- Awans do Grupy A mistrzostw świata do lat 20: 1994
- Awans do MŚ Grupy B: 1997
- Zawodnicze klubowe
- Srebrny medal Wschodnioeuropejskiej Hokejowej Ligi: 1997 z Sokiłem Kijów
- Złoty medal mistrzostw Ukrainy: 1995, 1997, 2010 z Sokiłem Kijów
- Srebrny medal mistrzostw Ukrainy: 1994, 2011, 2012 z Sokiłem Kijów
- Brązowy medal mistrzostw Ukrainy: 2013 z Sokiłem Kijów
- Grupowy turniej półfinałowy Pucharu Mistrzów IIHF: 1995, 1996 z Sokiłem Kijów
- Puchar Spenglera: 2005 z Mietałłurg Magnitogorsk
- Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2006 z Mietałłurg Magnitogorsk
- Zawodnicze indywidualne
- Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 1994/Grupa B:
- Najlepszy bramkarz turnieju[17]
- Wyróżnienia indywidualne
- Najlepszy hokeista Ukrainy: 2005
- Szkoleniowe klubowe
- Złoty medal mistrzostw Ukrainy: 2023 z Sokiłem Kijów
Odznaczenie
[edytuj | edytuj kod]- Order „Za zasługi” II stopnia (2008)[18][19][20]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Состав [online], www.hcsokol.com.ua [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-29] (ros.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-19)].
- ↑ ПХЛ. Белый Барс: Завальнюк — генменеджер, Симчук — тренер (обновлено) - iSport.ua [online], isport.ua [dostęp 2018-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-26] (ros.).
- ↑ Витер и Симчук вошли в тренерский штаб сборной Украины по хоккею — Новости Хоккея - Спорт Mail.Ru [online], sport.mail.ru [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-14] (ros.).
- ↑ Витер и Симчук вошли в тренерский штаб сборной Украины по хоккею | Хоккей | Р-Спорт. Все главные новости спорта [online], rsport.ru [dostęp 2017-12-03] .
- ↑ Шахрайчук и Симчук будут тренировать основной состав «Дженералз» | Хоккей | XSPORT.ua [online], xsport.ua [dostęp 2017-12-03] .
- ↑ На тренерском мостике произошли изменения. | GENERALS KIEV [online], hc-generals.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-28] (ros.).
- ↑ Новости [online], www.metallurg-nk.ru [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Сергей Зиновьев и тренерский штаб покинули «Металлург» Новокузнецк - Чемпионат [online], www.championat.com [dostęp 2018-06-27] .
- ↑ Директор Сокола: «В Киеве всегда обманывали хоккеистов» [online], sport.ua [dostęp 2020-10-15] (ros.).
- ↑ Сын легендарного вратаря «Сокола» будет выступать в составе возрождённого клуба | УХЛ [online], uhl.ua [dostęp 2020-10-15] (ros.).
- ↑ Mikhail Simchuk - Elite Prospects [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2020-10-15] (ang.).
- ↑ Вадим Шахрайчук – главный тренер национальной сборной Украины | УХЛ [online], uhl.ua [dostęp 2021-03-09] (ros.).
- ↑ IIHF - Ukraine [online], iihf.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ Склад збірної України: кадрові зміни перед стартом Універсіади. fhu.com.ua, 2023-01-10. [dostęp 2023-01-12]. (ukr.).
- ↑ Чемпіони першими повідомили про подачу заявки на участь у новому чемпіонаті. І оголосили про оновлений тренерський штаб. fhu.com.ua, 2022-08-31. [dostęp 2022-09-08]. (ukr.).
- ↑ Championnats du monde des moins de 20 ans de hockey sur glace 1993/94 [online], www.hockeyarchives.info [dostęp 2018-06-13] .
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №1196/2008. president.gov.ua, 2008. [dostęp 2018-06-26]. (ukr.).
- ↑ Ющенко наградил хоккейных специалистов [online], news.liga.net [dostęp 2017-12-03] .
- ↑ Все только начинается. «45» карьерных ступеней нестареющего Литвиненко | Хоккей | XSPORT.ua [online], xsport.ua [dostęp 2017-12-03] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kostiantyn Simczuk w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Kostiantyn Simczuk w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Kostiantyn Simczuk – profil na stronie Eurohockey.com
- Hokeiści SzWSM Kijów
- Hokeiści Sokiłu Kijów
- Hokeiści Bakersfield Condors
- Hokeiści Spartaka Moskwa
- Hokeiści Saławatu Jułajew Ufa
- Hokeiści Mietałłurga Magnitogorsk
- Hokeiści MWD Bałaszycha
- Hokeiści CSKA Moskwa
- Ludzie urodzeni w Kijowie
- Odznaczeni Orderem „Za zasługi” (Ukraina)
- Trenerzy Generals Kijów
- Trenerzy Mietałłurga Nowokuźnieck
- Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002
- Ukraińscy działacze hokeja na lodzie
- Ukraińscy hokeiści
- Ukraińscy olimpijczycy
- Ukraińscy trenerzy hokejowi
- Urodzeni w 1974