Koszokop

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koszokop:

  1. rodzaj okopu, tj. rowu z ustawionymi na brzegach koszami wypełnionymi ziemią, stworzonego dla osłony pracujących od pocisków nieprzyjaciela. Znane były koszokopy pojedyncze, podwójne, lotne (wiązki koszokopowe) i kryte. Zwykle stosowane jako osłona ludzi prowadzących prace saperskie w pobliżu twierdz, ale także przy budowie doraźnych umocnień, również o charakterze sanitarnym jak warszawskie okopy Lubomirskiego[1].
  2. inaczej sapy – żołnierze-saperzy wykonujący fortyfikacje z koszy wiklinowych[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kwiryna Handke, Koszyki, "Stolica", nr 12 (2189), listopad/grudzień 2007. str 30-31.
  2. Kwaśniewicz 1993 ↓, s. 95.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]