Przejdź do zawartości

Kozioł oporowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kozioł oporowy – konstrukcja budowlana umieszczona na końcu toru kolejowego, mająca za zadanie uniemożliwić wyjechanie z toru. Stosowany tam, gdzie kończy się tor, np. na bocznicach, torach ładowni czy stacjach czołowych. Zazwyczaj są to dwie szyny, wygięte łukiem o odpowiednim promieniu lub zastrzały wykonane z kształtowników stalowych. Obydwa końce mają często zamontowany podkład kolejowy na wysokości zderzaków, aby złagodzić ewentualne uderzenie. Kozioł oporowy może również być wykonany w postaci betonowego bloku, nasypu ziemnego lub zderzaków hydraulicznych (samohamowny).

Rodzaje kozłów oporowych - galeria

[edytuj | edytuj kod]


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]