Krasnogonek oliwkowy
| Emblema ruficauda[1] | |||
| (Gould, 1837) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
krasnogonek oliwkowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Krasnogonek oliwkowy[4] (Emblema ruficauda) − gatunek małego australijskiego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae).
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten bywa umieszczany w rodzaju Neochmia[2][5] lub w monotypowym rodzaju Bathilda[6]. Wyróżniono trzy podgatunki E. ruficauda[6]:
- E. ruficauda subclarescens – północno-zachodnia i północna Australia.
- E. ruficauda clarescens – północno-wschodnia Australia.
- E. ruficauda ruficauda – takson wymarły, ostatnie obserwacje zanotowano w 1994[7]. Występował we wschodniej Australii.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Charakterystyka
- Ma czerwoną głowę, zielony wierzch i żółtą stronę spodnią.
- Wymiary
- długość ciała: 11–12 cm
- masa ciała: 8,5–13,8 g (podgatunek clarescens)[2]
Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
- Biotop
- Zamieszkuje suche siedliska na sawannach w północno-zachodniej, północnej i północno-wschodniej Australii.
- Zachowanie
- Ptak ten jest bardzo towarzyski. Żyje w małych grupach do dwudziestu osobników. Całą grupą szuka pokarmu, pije i nocuje.
- Pożywienie
- Żywi się nasionami roślin. W czasie karmienia młodych zjada kwiaty, małe liście i drobne owady.
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2012 uznaje krasnogonka oliwkowego za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern); wcześniej, od 2000 miał on status „bliski zagrożenia” (NT – near threatened), a od 1994 – status gatunku narażonego (VU – vulnerable). Całkowitą liczebność populacji szacuje się na około 200 tysięcy osobników, w tym około 3500 przedstawicieli podgatunku clarescens; podgatunek ruficauda wymarł, ostatnie potwierdzone obserwacje zanotowano w 1994. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Emblema ruficauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Payne, R.: Star Finch (Neochmia ruficauda). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-12-13].
- ↑ a b Emblema ruficauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Estrildidae Bonaparte, 1850 - astryldowate - Waxbills (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-30].
- ↑ a b Species factsheet: Neochmia ruficauda. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
- ↑ Stephen Garnett, Judit Szabo, Guy Dutson: The Action Plan for Australian Birds 2010. Collingwood: CSIRO Publishing, 2011. ISBN 978-0-643-10368-9. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Doug Hill: Neochmia ruficauda ruficauda (Gould, 1837). Finch Society of Australia. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-07)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).