Krasnowiszersk

Krasonwiszersk
Красновишерск
	; Widok na Krasnowiszersk z helikoptera
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Kraj	Permski
Powierzchnia	18,57 km²
Wysokość	130 m n.p.m.
Populacja (2015); • liczba ludności; • gęstość	; 15 587; 839,36 os./km²
Nr kierunkowy	+7 34243
Kod pocztowy	618590
	Położenie na mapie Rosji Krasonwiszersk
	Położenie na mapie Kraju Permskiego Krasonwiszersk
	60°24′N 57°04′E/60,400000 57,066667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Krasnowiszersk – miasto w północno-wschodniej części Kraju Permskiego, w Rosji, siedziba administracyjna rejonu krasnowiszerskiego.

Postanowieniem Rządu Federacji Rosyjskiej nr 1398 z 29 lipca 2014 roku „O zatwierdzeniu wykazu monomiast” (miast, w których większa lub znacząca część mieszkańców pracuje w jednym zakładzie pracy) miejscowość Krasnowiszersk została zaliczona do kategorii „Monofunkcyjnych miejscowości Federacji Rosyjskiej z najbardziej złożonym położeniem socjalno-ekonomicznym”^[1]. .

Położenie

Miasto leży w zachodniej części rejonu, na lewym brzegu Wiszery. Odległość od Permu wynosi 300 km. Powierzchnia – 68,7 km².

Historia

Krasnowiszersk, najdalej na północ położone miasto Kraju Permskiego, powstał na miejscu wioski Wiżaicha, w której w latach 1894–1897 rosyjsko-francuska spółka akcyjna wybudowała zakład metalurgiczny.

Krasnowiszersk powstał w 1930 roku w związku z budową Kombinatu Celulozowo–Papierniczego, która była prowadzona głównie siłami więźniów. Od 1926 roku znajdował się tu 4 oddział Sołowieckiego Obozu Specjalnego Przeznaczenia, a od 1929 samodzielny zarząd Obozów Wyszerskich. 2 lipca 1942 roku osada została przekształcona w miasto Krasnowiszersk^[2].

W latach 1928–1934 w mieście znajdował się obóz „Wiszerałag”. Tysiące niewinnie skazanych ofiar stalinowskich represji budowało Kombinat Celulozowo-Papierniczy i pracowały w lesie. Więźniem tego obozu był rosyjski pisarz Warłam Szałamow, autor antypowieści Wiszera i Opowiadań kołymskich. 21 czerwca 2007 roku w Krasnowiszersku został odsłonięty pomnik Warłama Szałamowa, który w latach 30. XX wieku odbywał tu pierwszą część swojej kary^[3].

Klimat

średnioroczna temperatura powietrza – -0,3 °C
względna wilgotność powietrza – 74,9%
średnia prędkość wiatru – 3,2 m/s

Średnie wartości temperatury w Krasnowiszersku:^[4]
Miesiąc	Sty	Lut	Mar	Kwi	Maj	Czer	Lip	Sie	Wrz	Paź	Lis	Gru	Rocznie
Średnia temperatura [°C]	-15,6	-14	-7,4	-0,7	7,6	14,5	17,1	12,8	6,9	-0,5	-10,3	-14,6	-0,3

Zasoby naturalne

3 km powyżej Krasnowiszerska znajduje się złoże gliny „Niczkowskoje”, nadające się do produkcji cegieł typu 150. Do zaopatrzenia miasta w wodę pitną i gospodarczą wykorzystuje się dokładnie przebadany obszar „Rodnikowyj”, położony 6 km na północ od Krasnowiszerska. Stopień zaopatrzenia w energię ocenia się jako korzystny dla prowadzenia dowolnej działalności gospodarczej.

Demografia

Ludność Krasnowiszerska
Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność	Rok	Ludność
1959	15 207	1967	16 000	1970	14 944	1979	15 917	1989	18 700	1992	19 200	1996	19 400	1998	19 400	2000	19 400
2001	19 300	2002	18 260	2003	18 300	2005	17 800	2006	17 700	2007	17 500	2008	17 400	2009	17 320	2010	16 099
2011	16 100	2012	16 111	2013	16 127	2014	15 917	2015	15 733	2016	15 644	2017	15 587

Obecna sytuacja demograficzna miasta charakteryzuje się zmniejszoną liczbą urodzeń, przejściem od reprodukcji rozszerzonej do prostej, postępującym się starzeniem populacji miasta i wzrostem śmiertelności, spowodowanej napięciami socjalnymi i alkoholizmem. Upadek przemysłu i związany z tym brak miejsc pracy zmusza młode pokolenie do opuszczenia rodzinnego miasta. Wiekowa struktura ludności: 0–15 lat – 27,6%, wiek emerytalny – 13,9%, wiek produkcyjny – 58,5%. Średni wiek ludności wynosi 33,4 lat. Średnioroczna ilość pracowników produkcyjnych i administracyjnych w przemyśle wynosi 3017 osób, z tego ponad 40% było zatrudnionych w gospodarce leśnej^[5].

Skład narodowościowy

W składzie narodowościowym największy udział mają Rosjanie, a oprócz tego Ukraińcy, Białorusini, Komi-Permiacy i Udmurci^[6].

Gospodarka

W mieście działają przedsiębiorstwa przemysłu leśnego i drzewnego oraz metalurgii metali kolorowych. W przeszłości najważniejszą firmą w sektorze leśnym była spółka „Wiszerabumprom”, która obecnie ogłosiła bankructwo i została zamknięta. Będąc największą firmą w mieście, produkowała do 2006 roku wysokojakościowy papier, tarcicę i płyty wiórowe^[7].

Kopalnia „Urałmaz” prowadziła wydobycie wysokojakościowych diamentów ze złóż osadowych w Wyszerskim i Kojwo-Wiżajskim rejonie diamentonośnym. Na początku stycznia 2014 roku firma ogłosiła bankructwo^[8].

W mieście znajduje się dyrekcja Rezerwatu przyrody „Wiszerskij”^[9].

Atrakcje turystyczne

Góry i formacje skalne w okolicy miasta:^[10]
- Pomianiennyj Kamień
- Wietłan
- Poludow Kamień
- Goworliwyj
- Pisanyj Kamień
Zabytki i architektura
- Kompleks poświęcony mieszkańcom Krasnowiszerska poległym w czasie wojny

Przypisy

↑ Распоряжение Правительства РФ от 29 июля 2014 года № 1398-р «Об утверждении перечня моногородов»
↑ Вишералаг. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
↑ Красновишерск. Город, который себе ничего не простил. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
↑ NASA Surface meteorology and Solar Energy: RETScreen Data. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
↑ Красновишерский район Пермского края. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
↑ Население. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ros.).
↑ ВИШЕРАБУМПРОМ, ОАО". [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
↑ Организация ЗАО "УРАЛАЛМАЗ". [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
↑ Заповедник «Вишерский» | Государственный природный заповедник «Вишерский» [online], www.vishersky.ru [dostęp 2021-11-16] .
↑ привет. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[1] Распоряжение Правительства РФ от 29 июля 2014 года № 1398-р «Об утверждении перечня моногородов»

[2] Вишералаг. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[3] Красновишерск. Город, который себе ничего не простил. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[4] NASA Surface meteorology and Solar Energy: RETScreen Data. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).

[5] Красновишерский район Пермского края. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[6] Население. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ros.).

[7] ВИШЕРАБУМПРОМ, ОАО". [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[8] Организация ЗАО "УРАЛАЛМАЗ". [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[9] Заповедник «Вишерский» | Государственный природный заповедник «Вишерский» [online], www.vishersky.ru [dostęp 2021-11-16] .

[10] привет. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]