Krople anyżowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krople anyżowe (spirytus anyżowy, łac. Ammonii anisatus spiritus FP XIII[1], syn. Spiritus Ammonii anisatus, Liquor Ammonii anisatus[2], Ammonii anisati spiritus[3]) – preparat galenowy do użytku wewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa Farmakopea Polska XIII. Krople anyżowe są bezbarwnym, wodno-etanolowym roztworem salmiaku oraz olejku z biedrzeńca anyżu (Pimpinella anisum L.) o charakterystycznym zapachu spirytusowo-anyżowym.

Skład[edytuj | edytuj kod]

Skład preparatu jest różny w różnych krajach i ulegał zmianie w czasie. Wg Farmakopei Polskiej XIII krople anyżowe zawierają[1]:

olejek biedrzeńca anyżu (Anisi aetheroleum) – 2 cz.
96% etanol – 40 cz.
chlorek amonu – 3 cz.
woda oczyszczona – 55 cz.

Olejek anyżowy rozpuszcza się w etanolu, a chlorek amonu w wodzie i miesza się oba roztwory. Na każde 100 cz. preparatu należy dodać 2 cz. talku, wytrząsnąć, pozostawić do odstania i przesączyć.

W dawniejszych przepisach zamiast chlorku amonu stosowano wodę amoniakalną, np. według FP III z roku 1954 skład był następujący[4] :

olejek anyżowy – 1 cz.
95% etanol – 24 cz.
10% woda amoniakalna – 5 cz.

Olejek anyżowy należało rozpuścić w spirytusie, dodać wodę amoniakalną i po 7 dniach przesączyć. Podobny skład ma preparat Liquor Ammonii anisatus stellatus wytwarzany współcześnie w Niemczech. Do jego produkcji używa się olejku Anisi stellati aetheroleum pochodzącego z innej odmiany anyżu, anyżu gwiaździstego[5].

Krople anyżowe nie mają monografii w Farmakopei Europejskiej, natomiast są ujęte w Farmakopeach innych krajów jako monografie narodowe.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Krople anyżowe znajdują zastosowanie jako lek wykrztuśny w stanach zapalnych dróg oddechowych, przewlekłym zapaleniu oskrzeli, rozedmie płuc, a także (ze względu na właściwości spazmolityczne) we wzdęciach oraz stanach skurczowych przewodu pokarmowego[6]. Stosowane samodzielnie per se jako krople (3 × dz. 5–20 kropli w ciepłym mleku lub herbacie po posiłkach)[7] oraz służą do sporządzania leków recepturowych, np. wchodzą w skład stosowanej współcześnie mieszanki wykrztuśnej Liquor Pectoralis (wg Receptarium Polonicum)[8][9].

Wytwarzanie w Polsce[edytuj | edytuj kod]

W Polsce krople anyżowe obecnie są produkowane zarówno przemysłowo (ZF Amara - jako surowiec farmaceutyczny Ammonii anisatus spiritus)[10]; mogą być także sporządzane jako preparat galenowy w zakresie receptury aptecznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Farmakopea Polska XIII - w rozdziale Monografie Narodowe t.3 , strona 4589 - równoważne z monografią szczegółową w FP IX supl. 2013 - s. 5364
  2. Farmakopea Polska IV t. II 1970 r. - s. 444 monografia szczegółowa - Spiritus Ammonii anisatus - wraz z synonimem : Liquor Ammonii anisatus
  3. Farmakopea Polska V supl. I 1995 r. - s. 32 monografia szczegółowa - Ammonii anisati spiritus - wraz z synonimami : Spiritus Ammonii anisatus, Liquor Ammonii anisatus
  4. Farmakopea Polska III 1954 r. - str. 575 monografia szczegółowa - Spiritus Ammonii anisatus
  5. Deutscher Arzneimittel-Codex 2013 (DAC 2013) - Neues Rezeptur-Formularium (DAC/NRF) > monografia: Sternanisölhaltige Ammoniak-Lsg. (en.76% (V/V) Ethanol) Liquor Ammonii anisi stellatus
  6. Leksykon Leków, Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński (red.), PZWL 1991, s. 286.
  7. Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.), wyd. III, 1975, s. 772.
  8. Zbiór przepisów na leki recepturowe dla użytku lekarzy i aptekarzy Receptarium Polonicum RP, W.W. Głowacki (red.), Farmaceutyczny Instytut Wydawniczy przy Naczelnej Izbie Aptekarskiej im. prof. Bronisława Koskowskiego, 1947
  9. Receptariusz - 1992 r. Lek w Polsce wydawnictwo specjalne, Stanisław Janicki, Janina Szulc, Brunon R. Woyczikowski (red.), s. 30
  10. Wykaz surowców farmaceutycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium RP 2016 rok. dia.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-04)]., s. 1, poz. 7