Chlorek amonu
 |
Ten artykuł od 2016-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | NH4Cl | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 53,49 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | biały lub prawie biały krystaliczny proszek albo bezbarwne kryształy[2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 12125-02-9 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 25517[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | chlorek sodu chlorek potasu |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | fluorek amonu bromek amonu |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | siarczan amonu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ATC | B05 XA04 G04 BA01 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Chlorek amonu (łac. Ammonii chloridum; nazwa zwyczajowa: salmiak, NH4Cl) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i amoniaku. Występuje naturalnie jako rzadki minerał salmiak rodzimy.
Otrzymywanie[edytuj]
Salmiak można otrzymać w wyniku bezpośredniej reakcji kwasu solnego i amoniaku:
- HCl + NH3 → NH4Cl
Reakcja ta zachodzi również między wolnym chlorowodorem i amoniakiem, jednak wymaga obecności choćby śladowych ilości wody. Inną metodą otrzymywania chlorku amonu jest reakcja podwójnej wymiany: siarczanu amonu z chlorkiem sodu:
- (NH4)2SO4 + 2NaCl → 2NH4Cl + Na2SO4
W warunkach normalnych chlorek amonu stanowi biały proszek lub bezbarwne, krystaliczne ciało stałe. Dobrze rozpuszcza się w wodzie (w temperaturze pokojowej 37 g na 100 g H2O). Po podgrzaniu do 335 °C sublimuje z częściową dysocjacją na chlorowodór i amoniak. W temperaturze ponad 350 °C dysocjacja jest stuprocentowa. Tak jak w wypadku syntezy chlorku amonu, proces ten nie zachodzi w całkowicie bezwodnym środowisku.
Zastosowanie[edytuj]
Chlorek amonu jest używany głównie jako elektrolit w suchych ogniwach Leclanchégo czyli najczęściej używanych dziś ogniwach galwanicznych. Stosuje się go również jako lek wykrztuśny (składnik kropli anyżowych[7]), dodatek do paszy dla bydła, składnik szamponu.
Zjawisko rozkładu termicznego chlorku amonu było wykorzystywane do oczyszczania grotów lutownic oraz do oczyszczania powierzchni metali.
Chlorek amonu jest najstarszą znaną solą amonową. Po raz pierwszy został otrzymany już w czasach starożytnych (zobacz: historia amoniaku).
Jest stosowany w produktach spożywczych jako środek spulchniający i konserwujący E510.
Chlorek amonu wykorzystuje się także w tak zwanej słonej lukrecji (z fińskiego salmiakki) oraz do produkcji cukierków o nazwie turecki pieprz.
Przypisy
- ↑ a b Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska VI. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176. ISBN 83-88157-18-3.
- ↑ Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska VIII. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491. ISBN 978-8388157-53-0.
- ↑ Chlorek amonu – podsumowanie (ang.). PubChem Public Chemical Database.
- ↑ a b c d e Chlorek amonu (ang.). [martwy link] The Chemical Database. The Department of Chemistry, University of Akron. [dostęp 2012-06-24].
- ↑ Chlorek amonu. Karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) dla Polski.
- ↑ a b Informacje o klasyfikacji i oznakowaniu substancji według Rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, zał. VI, z uwzględnieniem Rozporządzeń ATP: Chlorek amonu w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-10].
- ↑ Farmakopea Polska X - w rozdziale Monografie Narodowe - równoważne z monografią szczegółową w FP IX supl. 2013 - s. 5364
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
