Krupnik (miejscowość)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krupnik
Крупник
ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Błagojewgrad

Gmina

Simitli

Kmet

Grigor Duew

Powierzchnia

35,412 km²

Wysokość

371 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


2 067[1]

Nr kierunkowy

0748

Kod pocztowy

2740[2]

Tablice rejestracyjne

E (Бл)

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Krupnik”
Ziemia41°50′52,44″N 23°07′12,36″E/41,847900 23,120100

Krupnik (bułg. Крупник[3]) – wieś w południowo-zachodniej Bułgarii, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Simitli. Według danych Narodowego Instytutu Statystycznego, 31 grudnia 2011 roku wieś liczyła 2067 mieszkańców.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzdłuż Strumy, w Kresneńskiego jaru.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XV wieku ze względu na rozwój gospodarczy Krupnik stał się centrum eparchii Krupniszkiej. W XVII wieku nastąpiła islamizacja osady, ale jej mieszkańcy zachowali język bułgarski[4]. Neofit Riłski[5] i Stefan Strezow[6] opisywali wieś. W czasie wojen bałkańskich odbyła się bitwa pod Krupnikiem.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców[1]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Osoby związane z Krupnikiem[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Справка за населението на с. Крупник, общ. Симитли, обл. Благоевград. Код по ЕКАТТЕ - 40052. nsi.bg. [dostęp 2013-07-28]. (bułg.).
  2. Baza kodów Pocztowych – Bułgaria. geopostcodes.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (bułg.).
  3. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo geograficzne świata. Europa – część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 57. [dostęp 2013-07-28]. (pol.).
  4. Иван Снегаров: История на Охридската архиепископия-патриаршия. Sofia: 1932, s. 170.
  5. Описание болгарскаго священаго монастиря Рилскаго. [data dostępu 2013-07-28]
  6. Георги. Стрезов: Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII. 1891. s. 20. [dostęp 2013-07-28]. (bułg.).
  7. Ирина Кузидова, Радослава Станкова, Елена Томова: РЪКОПИСИ ОТ СБИРКАТА НА РИЛСКИЯ МАНАСТИР. [dostęp 2013-07-28]. (bułg.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]