Krzysztof Wiesiołowski (archeolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Wiesiołowski
Data urodzenia

1742

Data i miejsce śmierci

1826
Warszawa

Zawód, zajęcie

numizmatyk

Krzysztof Wiesiołowski (ur. 1742, zm. 1826) – archeolog, kolekcjoner starożytności, numizmatyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Wiesiołowski był potomkiem, tego samego imienia i nazwiska marszałka wielkiego litewskiego Krzysztofa Wiesiołowskiego[1]. Nauki zaczynał w Krakowie i ukończył je za granicą.

Podróżując, kolekcjonował numizmatykę z czasów greckich i rzymskich oraz znaleziska archeologiczne. Był znanym ekspertem w swoich dziedzinach działania. W Paryżu gościł u siebie i przekazywał wiedzę Michałowi Walickiemu podstolemu koronnemu[2].

Należał do założycieli Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk[3]. Posiadaną bibliotekę podarował Towarzystwu Przyjaciół Nauk, jak i część zbiorów obejmujących okres starożytny.

Zmarł w 1826 w Warszawie.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Uwagi nad Czerwcem polskim, Rocznik TWPN tom IV
  • O pożytkach z wiadomości starożytnych numizmatów greckich i rzymskich, Rocznik TWPN tomy: V III, i IX
  • O starożytnościach religijnych Słowian, Rocznik TWPN tom IX
  • O niektórych nieprzyzwoitych wyrazach języka polskiego w czasopiśmie "Lech" 1822
  • Wypis z podróży odbytej do Anglii i Kalabryi w r. 1791, "Lech"
  • O numizmacie srebrnym ostatniego z Piastów, "Lech"


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiesiołowski Krzysztof, Do Prześwietney Prokuratoryi Jeneralney w Królestwie Polskiem: prośba [...], Warszawa, 20 grudnia 1821 [dostęp 2021-01-25] (pol.).
  2. Joanna Puchalska: Kresowi sarmaci. Warszawa: FRONDA, 2015, s. 16, 19. ISBN 978-83-8079-010-0. (pol.).
  3. Edward Czarnecki. Krótki rys. „Rocznik Towarzystwa Królewskiego Warszawskiego Przyjaciół Nauk”. Tom 13, s. 34, 1820. Warszawa. [dostęp 2021-01-25]. (pol.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XXVI. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1868, s. 965. [dostęp 2021-01-26]. (pol.).