Przejdź do zawartości

Kungsholms kyrka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kungsholms kyrka
Ulrika Eleonora kyrka
Ilustracja
Widok z południowego zachodu
Państwo

 Szwecja

Miejscowość

Sztokholm

Adres

Kaplansbacken 1, 112 24 Stockholm

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Szwecji

Parafia

Västermalms

Imię

Ulryki Eleonory

Położenie na mapie regionu Sztokholm
Mapa konturowa regionu Sztokholm, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kungsholms kyrka”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, na dole znajduje się punkt z opisem „Kungsholms kyrka”
Ziemia59°19′44″N 18°02′56″E/59,328889 18,048889
Strona internetowa

Kościół Ulryki Eleonory (szw. Ulrika Eleonora kyrka), zwany Kungsholms kyrka – luterańska świątynia znajdująca się w Sztokholmie, w dzielnicy Kungsholmen. Należy do parafii Västermalms[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Do 1671 teren ten należał do parafii św. Klary. 21 marca 1671 otrzymano pozwolenie na budowę kościoła, do czasu jego wzniesienia nabożeństwa odprawiano w prywatnym budynku pełniącym funkcję mieszkania, warsztatu i magazynu[2]. Fundamenty pod budowę świątyni położono w 1673 roku, projekt sporządził Mathias Spieler(inne języki)[3]. Prace jednak wkrótce przerwano z powodów finansowych. W 1679 prowizoryczna świątynia została doszczętnie zniszczona przez pożar. Budowę wznowiono w 1685 i ukończono w 1688. 2 grudnia 1688 kościół konsekrowano w obecności króla Karola XI, jego żony Ulryki Eleonory i królowy-wdowy Jadwigi Eleonory[2]. W 1810 roku wzniesiono kopułę z latarnią. W latach 2017–2018 świątynię odrestaurowano[3].

Architektura i wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Kościół jednonawowy, z transeptem. Ołtarz główny, ze sceną Zmartwychwstania Pańskiego, wykonał Fredrik Westin, a cynowy krucyfiks – Ture Jerkman. Ambonę w stylu empire wybudował w 1820 roku Carl Christoffer Gjörwell. Chrzcielnicę, autorstwa Caspara Schrödera, zdobią wizerunki ewangelistów z atrybutami oraz figura Chrystusa w otoczeniu dzieci[3].

34-głosowe, elektropneumatyczne organy wykonano w 1898 roku w zakładzie Åkerman & Lund Orgelbyggeri. W 1956 roku warsztat Hammarbergs Orgelbyggeri AB(inne języki) rozbudował instrument do 47 głosów i wykonał drugie, mniejsze organy, o mechanicznej trakturze gry[4].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kontakt och öppettider [online], www.svenskakyrkan.se, 15 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-27] (szw.).
  2. a b Kungsholmen [online], web.archive.org, 3 kwietnia 2015 [dostęp 2024-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-03].
  3. a b c Kungsholms kyrka [online], www.svenskakyrkan.se, 18 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-27] (szw.).
  4. Kungsholmskyrkan [online], www.orgelanders.se [dostęp 2024-07-27].