Kyliks Apollina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kyliks Apollina
Ilustracja
Data powstania

480 p.n.e.

Medium

białogruntowana

Wymiary

średnica: 0,178 m
wysokość: 0,079 m

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Muzeum Archeologiczne w Delfach

Kyliks Apollinakyliks białogruntowany z 480 roku p.n.e.[a], z przedstawieniem Apolla, znajdujący się w zbiorach Muzeum Archeologicznego w Delfach.

Naczynie zostało wykonane ok. 480 roku p.n.e. w technice białogruntowanej przez nieznanego artystę, utożsamianego przez niektórych badaczy z Malarzem Berlińskim[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

W wewnętrznym medalionie zawarto przedstawienie Apollina siedzącego na prostym stołku (difros) o składanych nogach dekoracyjnie zakończonych łapami lwa. Bóstwo odziane jest w biały chiton bez rękawów, spięty na ramionach zapinkami, i w narzucony na niego czerwony himation okrywający częściowo tułów i nogi[2]. Jego jasnowłosą głowę zdobi złoty wieniec z mirtu[2][1]. Bóg ukazany jest w trakcie rytuału libacji, wylewający wino z obrzędowej fiale. W lewej ręce trzyma siedmiostrunową lirę ze skorupy żółwia. Naprzeciw, z lewej strony siedzi spoglądający na niego kruk[2]. Zewnętrzna strona naczynia jest w całości czarnopokostowana.

Scena może nawiązywać do mitu o córce króla Lapitów FlegiasaKoronis, w której kochał się Apollo, a której imię pochodzi od greckiego korōne, co oznacza kruka. Inne interpretacje wskazują na kruka jako ptaka o zdolnościach proroczych[2], będącego uznanym przez Greków atrybutem Apollina.

Ukazanie barwnych postaci na białym tle było techniką charakterystyczną dla malarstwa wazowego Attyki w V wieku p.n.e.[2]

Naczynie zostało znalezione w grobie w Delfach, należy do zbiorów miejscowego Muzeum Archeologicznego[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Inne źródła datują naczynie na okres ok. 480–470 p.n.e.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Petsas 2019 ↓, s. 100.
  2. a b c d e f g Partida 2007 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]