Léon Caurla
| Data i miejsce urodzenia |
4 września 1926 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 2002 | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Léon Caurla (ur. 4 września 1926 w Étain, zm. 2 marca 2002 tamże[1][2]) – urodzony jako Léa Caurla, francuski lekkoatleta, sprinter, dwukrotny medalista mistrzostw Europy z 1946. W latach 50. XX wieku przeszedł operację korekty płci.
Jako Léa Caurla zdobył dwa medale na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo: srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Claire Brésolles, Monique Drilhon, Liliane Miannay[a] i Caurla) oraz brązowy w biegu na 200 metrów, szybsze były jedynie Jewgienija Sieczenową ze Związku Radzieckiego i Winifred Jordan z Wielkiej Brytanii[3].
Także jako Jako Léa zdobył tytuł Mistrzyni Francji w biegu na 100 metrów w 1947, w biegu na 200 metrów w 1946 i 1947, w biegu na 800 metrów w 1945 i w pięcioboju w 1947, drugie miejsce w pięcioboju w 1948 oraz brązowy medal w pchnięciu kulą w 1947[4]. Dwukrotnie poprawiał rekord Francji w sztafecie 4 × 100 metrów doprowadzając go do czasu 48,5 s (3 września 1946 w Oslo)[5].
W latach 50. przeszła operację korekty płci i przybrała imię Léon. Podobną operację przeszedł występujący razem z nim sztafecie reprezentacji Francji Pierre Brésolles (wtedy znany jako Claire Brésolles).
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ European Athletics podaje, że na trzeciej zmianie biegła Anne-Marie Colchen. Jednak źródła francuskie [1] [2] [3] wskazują na Miannay.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gérard Dupuy, DICTIONNAIRE DE L’ATHLÉTISME FRANÇAIS. FEMININES (Abderrhamane à Duvivier) [online], cdm.athle.com, 10 marca 2021, s. 17 [dostęp 2021-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-17] (fr.).
- ↑ Fichier des décès: Leon Caurla [online], deces.matchid.io [dostęp 2020-02-17] (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 496, 497 [dostęp 2019-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 20 maja 2021, s. 117, 126, 133, 135, 137 [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).