Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1946

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1946
Europameisterskapen i friidrett 1946 (no.)
Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce
Paryż / Wiedeń 1938 Bruksela 1950
Ilustracja
Miejsce

 Norwegia
Oslo

Termin

22-25 sierpnia 1946

Liczba ekip

20

Liczba sportowców

354

Liczba konkurencji

33

Obiekt rozgrywek

Bislett Stadion

III Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce odbyły się w Oslo w Norwegii w dniach 22-25 sierpnia 1946 roku. Rozegrano zawody w trzydziestu trzech konkurencjach – dziewiętnastu biegowych, trzynastu technicznych i jednym wieloboju. Po raz pierwszy jednocześnie rozgrywano zawody męskie i kobiece. Areną rywalizacji był Bislett Stadion. Klasyfikację medalową wygrała reprezentacja Szwecji.

Tło zawodów[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Szwecji zdominowała rywalizację podczas Mistrzostw zdobywając dwanaście złotych medali i dwadzieścia trzy medale w ogóle. Kolejne miejsca w klasyfikacji zajęły ekipy Związku Radzieckiego (sześć złotych i siedemnaście medali w ogóle) i Francji (trzy złota i dwanaście medali w ogóle). Gospodarz zawodów, Norwegia, zdobyła łącznie trzy medale, jeden złoty i dwa srebrne.

Na tych mistrzostwach zadebiutowała ekipa Związku Radzieckiego, która przed II wojną światową nie brała udziały w rywalizacjach międzynarodowych; Irlandii i Islandii. W porównaniu z poprzednimi edycjami mistrzostw: w Turynie w 1934 roku oraz w Wiedniu i Paryżu w 1938 roku, w Oslo zabrakło ekip Albanii (ostatni start w 1938 roku), Austrii (ostatni samodzielny start w 1934 roku, w 1938 roku jako część ekipy III Rzeszy), Bułgarii (ostatni start w 1934 roku), Estonii (ostatni start w 1938 roku, teraz w ramach ekipy ZSRR), Litwy (ostatni start w 1934 roku, teraz w ramach ekipy ZSRR), Łotwy (ostatni start w 1938 roku, teraz w ramach ekipy ZSRR), Portugalii (ostatni start w 1938 roku), Niemiec (ostatni start w 1938 roku) i Rumunii (ostatni start w 1938 roku).

Wprowadzono jedną dodatkową konkurencję – chód na 10 kilometrów mężczyzn.

Konkurencje kobiece zdominowały zawodniczki radzieckie i holenderskie. Te pierwsze zdobyły pięć z ośmiu złotych medali, te drugie – trzy złote.

Państwa uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

Według nieoficjalnych podsumowań, w zawodach wzięło udział 354 sportowców reprezentujących dwadzieścia drużyn narodowych. Jest to o jednego zawodnika więcej niż w raporcie oficjalnym[1]. W nawiasach podano liczbę zawodników w reprezentacjach narodowych.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje biegowe[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: Złoto: Czas Srebro: Czas Brąz: Czas
100 m
(szczegóły)
Wielka Brytania John Archer 10,6 Norwegia Haakon Tranberg 10,7 Włochy Carlo Monti 10,8
200 m
(szczegóły)
Nikołaj Karakułow 21,6 Norwegia Haakon Tranberg 21,7 Trzecia Republika Czechosłowacka Jiří David 21,9
400 m
(szczegóły)
Dania Niels Holst-Sørensen 47,9 Jacques Lunis 48,3 Wielka Brytania Derek Pugh 48,9
800 m
(szczegóły)
Szwecja Rune Gustafsson 1:51,0 Dania Niels Holst-Sørensen 1:52,1 Marcel Hansenne 1:52,2
1500 m
(szczegóły)
Szwecja Lennart Strand 3:48,0 CR Szwecja Henry Eriksson 3:48,8 Dania Erik Jørgensen 3:52,8
5000 m
(szczegóły)
Wielka Brytania Sydney Wooderson 14:08,6 CR Holandia Wim Slijkhuis 14:14,0 Szwecja Evert Nyberg 14:23,2
10 000 m
(szczegóły)
Finlandia Viljo Heino 29:52,0 CR Finlandia Helge Perälä 30:31,4 András Csaplár 30:56,2
Maraton
(szczegóły)
Finlandia Mikko Hietanen 2:24:55 Szwecja Väinö Muinonen 2:26:08 Jakow Puńko 2:26:21
110 m przez płotki
(szczegóły)
Szwecja Håkan Lidman 14,6 Belgia Pol Braekman 14,9 Finlandia Väinö Suvivuo 15,0
400 m przez płotki
(szczegóły)
Finlandia Bertel Storskrubb 52,2 CR Szwecja Sixten Larsson 52,4 Szwecja Rune Larsson 52,5
3000 m z przeszkodami
(szczegóły)
Raphaël Pujazon 9:01,4 CR Szwecja Erik Elmsäter 9:11,0 Szwecja Tore Sjöstrand 9:14,0
4 × 100 m
(szczegóły)
Szwecja Szwecja

Stig Danielsson
Inge Nilsson
Olle Laessker
Stig Håkansson

41,5 Francja

Agathon Lepève
Julien Lebas
Pierre Gonon
René Valmy

42,0 Trzecia Republika Czechosłowacka Czechosłowacja

Mirko Paráček
Leopold Láznička
Miroslav Řihošek
Jiří David

42,2
4 × 400 m
(szczegóły)
Francja

Bernard Santona
Yves Cros
Robert Chef d’Hôtel
Jacques Lunis

3:14,4 Wielka Brytania Wielka Brytania

Ronald Ede
Derek Pugh
Bernard Elliott
Bill Roberts

3:14,5 Szwecja Szwecja

Folke Alnevik
Stig Lindgård
Sven-Erik Nolinge
Tore Sten

3:15,0
Chód na 10 000 m
(szczegóły)
Szwecja John Mikaelsson 46:05,2 Szwajcaria Fritz Schwab 47:03,6 Émile Maggi 48:10,4
Chód na 50 km
(szczegóły)
Szwecja John Ljunggren 4:38:20 CR Wielka Brytania Harry Forbes 4:42:58 Wielka Brytania Charles Megnin 4:57:04

Konkurencje techniczne[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: Złoto: Wynik Srebro: Wynik Brąz: Wynik
Skok wzwyż
(szczegóły)
Szwecja Anton Bolinder 1,99 m Wielka Brytania Alan Paterson 1,96 m Finlandia Nils Nicklén 1,93 m
Skok o tyczce
(szczegóły)
Szwecja Allan Lindberg 4,17 m CR Nikołaj Ozolin 4,10 m Trzecia Republika Czechosłowacka Jan Bém 4,10 m
Skok w dal
(szczegóły)
Szwecja Olle Laessker 7,42 m Szwajcaria Lucien Graff 7,40 m Trzecia Republika Czechosłowacka Miroslav Řihošek 7,29 m
Trójskok
(szczegóły)
Finlandia Valdemar Rautio 15,17 m CR Szwecja Bertil Johnsson 15,15 m Szwecja Arne Åhman 14,96 m
Pchnięcie kulą
(szczegóły)
Islandia Gunnar Huseby 15,56 m Dmitrij Goriainow 15,25 m Finlandia Yrjö Lehtilä 15,23 m
Rzut dyskiem
(szczegóły)
Włochy Adolfo Consolini 53,23 m CR Włochy Giuseppe Tosi 53,09 m Finlandia Veikko Nyqvist 48,41 m
Rzut młotem
(szczegóły)
Szwecja Bo Ericson 56,44 m Szwecja Eric Johansson 53,54 m Wielka Brytania Duncan Clark 51,32 m
Rzut oszczepem
(szczegóły)
Szwecja Lennart Atterwall 68,74 m Finlandia Yrjö Nikkanen 68,50 m Finlandia Tapio Rautavaara 66,40 m

Wieloboje[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: Złoto: Wynik Srebro: Wynik Brąz: Wynik
Dziesięciobój
(szczegóły)
Norwegia Godtfred Holmvang 6760 pkt. Siergiej Kuzniecow 6721 pkt. Szwecja Göran Waxberg 6504 pkt.

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje biegowe[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: Złoto: Czas Srebro: Czas Brąz: Czas
100 m
(szczegóły)
Jewgienija Sieczenowa 11,9 CR Wielka Brytania Winifred Jordan 12,1 Claire Brésolles 12,2
200 m
(szczegóły)
Jewgienija Sieczenowa 25,4 Wielka Brytania Winifred Jordan 25,6 Léa Caurla 25,6
80 m przez płotki
(szczegóły)
Holandia Fanny Blankers-Koen 11,8 Elene Gokieli 11,9 Walentina Fokina 11,9
4 × 100 m
(szczegóły)
Holandia Holandia

Gerda van der Kade-Koudijs
Nettie Witziers-Timmer
Martha Adema
Fanny Blankers-Koen

47,8 Francja

Claire Brésolles
Monique Drilhon
Liliane Miannay[a]
Léa Caurla

48,5 Związek Radziecki

Jewgienija Sieczenowa
Walentina Fokina
Elene Gokieli
Walentina Wasiljewa

48,7

Konkurencje techniczne[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: Złoto: Wynik Srebro: Wynik Brąz: Wynik
Skok wzwyż
(szczegóły)
Anne-Marie Colchen 1,60 m Aleksandra Czudina 1,57 m Dania Anne Iversen 1,57 m
Skok w dal
(szczegóły)
Holandia Gerda van der Kade-Koudijs 5,67 m Lidija Gaile 5,66 m Walentina Wasiljewa 5,63 m
Pchnięcie kulą
(szczegóły)
Tatjana Siewriukowa 14,16 m CR Micheline Ostermeyer 12,84 m Włochy Amelia Piccinini 12,21 m
Rzut dyskiem
(szczegóły)
Nina Dumbadze 44,52 m Holandia Ans Panhorst-Niesink 40,46 m Jadwiga Wajsówna 39,39 m
Rzut oszczepem
(szczegóły)
Kławdia Majuczaja 46,25 m CR Ludmiła Anokina 45,84 m Holandia Johanna Koning 43,24 m

Tabela medalowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1.  Szwecja 12 5 6 23
2.  ZSRR 6 7 4 17
3. Francja 3 5 4 12
4.  Finlandia 3 3 5 11
5.  Holandia 3 2 1 6
6.  Wielka Brytania 2 5 3 10
7.  Norwegia 1 2 0 3
8.  Dania 1 1 2 4
 Włochy 1 1 2 4
10.  Islandia 1 0 0 1
11.  Belgia 0 1 0 1
 Szwajcaria 0 1 0 1
13. Trzecia Republika Czechosłowacka Czechosłowacja 0 0 4 4
14. Polska 0 0 1 1
 Węgry 0 0 1 1

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. European Athletics podaje, że na trzeciej zmianie biegła Anne-Marie Colchen. Jednak źródła francuskie [1] [2] [3] wskazują na Miannay.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. European Athletics Championships Zürich 2014 - STATISTICS HANDBOOK, european-athletics.org [dostęp 2016-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]